இக்கரைக்கு அக்கரை ..... (சிறுகதை)

விடிந்தது தெரிந்தும் எழுந்திருக்க மனமில்லாமல் படுக்கையிலேயே படுத்துக் கிடந்தாள் மேகலா. 'இன்னும் எத்தன நாளைக்கி இந்த சீரழிவு? நாம எவ்வளவுதான் ட்ரை பண்ணாலும் மாமி நம்மள புரிஞ்சிக்கவே மாட்டேங்குறாங்களே... இவர் கிட்டா சொன்னா என்னால ஒன்னும் செய்ய முடியாது... நீதான் அம்மாவ அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கணும்னு சொல்லிடறார்... ஏன், ஏன் நா மட்டுந்தான் அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கணுமா? எந்த ஊர் நியாயம் இது?'

சங்கர்  பாத்ரூமீலிருந்து வருவது தெரிந்தும் தெரியாததுபோல் கண்களை மூடிக்கொண்டாள்...

முகத்தை துடைத்தவாறே அறைக்குள் நுழைந்த சங்கர் உறங்குவதைப் போல் நடித்த தன் மனைவியைப் பார்த்தான். லேசான புன்னகை அவனுடைய உதடுகளில் தவழ்ந்தது.. 'பாவம்... கொஞ்ச நேரம் அப்படியே படுத்திருக்கட்டும்...காப்பிய போட்டுட்டு எழுப்புவோம்...'

சமையலறைக்குள் நுழைந்து அடுத்த சில நிமிடங்களில் காப்பியை கலக்கி இரு டபராக்களுடன் படுக்கையறைக்குள் அவன் நுழைய அப்போதுதான் கண்விழித்தவள்போல் மேகலா எழுந்து அமர்ந்தாள். 'என்னங்க நீங்களே போட்டுட்டீங்க? என்னெ எழுப்ப வேண்டியதுதான? மாமி மட்டும் இந்த காட்சிய பாத்துருக்கணும்... இன்னைக்கி முழுசும் மண்டையிடிதான்..'

சங்கர் புன்னகையுடன் ஒரு டபராவை அவளிடம் நீட்டினான். 'அம்மாதான் இன்னைக்கி இல்லையே.. இந்தா இந்த காப்பிய குடி..'

மேகலா ஒரு அசட்டு புன்னகையுடன் காப்பி டபராவை வாங்கி குடித்தாள். 'சூப்பரா இருக்குங்க... இனி டெய்லி நீங்களே....'

'போட்டுருங்கன்னு சொல்றே... இன்னைக்கி காப்பி, நாளைக்கி காப்பியோட டிபன்... அப்புறம் லஞ்ச், ராத்திரி டிபன்னு எல்லாத்தையும் நானே செஞ்சிட்டு ஆஃபீஸ் போறேன்... நீ ராணி மாதிரி...'

'சேச்சே... காலையில பெட் காப்பி சாப்பிட்டு பழக்கம், எங்க வீட்ல....அதான் சொன்னேன்...'

சங்கர் பதில் பேசாமல் காப்பியை குடிக்க அறையில் சில நிமிடங்கள் மவுனம்....

'சங்கர்.. நா ஒன்னு சொன்னா கேப்பீங்களா?'

'ம்ம்ம்ம்... சொல்லு...'

'இப்படியே எத்தனை நாளைக்கித்தாங்க...'

சங்கர் அனுதாபத்துடன் அவளைப் பார்த்தான்...

'நீ என்ன சொல்ல வரேன்னு எனக்கு தெரியும்... அதேபோல அதுக்கு நா என்ன பதில் சொல்லப் போறேன்னு ஒனக்கு தெரியும்... எதுக்கு மேகலா அதையே பேசிக்கிட்டு...'

'நா இந்த ரெண்டு மாசமா... நீங்க சொன்ன மாதிரியெல்லாம் இருந்து பார்த்துட்டேங்க...'

'ஆனா, அம்மாதான் ஒன்னெ புரிஞ்சிக்க மாட்டேங்குறாங்க...'

மேகலா வியப்புடன் அவனைப் பார்த்தாள். 'அது ஒங்களுக்கே தெரியுதில்ல? அப்புறம் என்ன?'

சங்கர் காப்பி டபராவுடன் எழுந்து நின்றான். 'சரி...இதுக்கு என்ன முடிவுன்னு நீ நினைக்கறே? தனியா போயிரணும்... அதானே?'

மேகலாவும் எழுந்து தன் கையிலிருந்த காலி தம்ளர், டபராவுடன் கிச்சனை நோக்கி நடந்தாள். சங்கர் அவளைத் தொடர்ந்து கிச்சனுக்குள் நுழைந்து தன்னுடைய காலி தம்ளரை சிங்கில் போட்டுவிட்டு கைகளை கழுவியவாறு அவளைப் பார்க்கிறான். 'என்ன பதில காணோம்...'

'நா என்ன சொன்னாலும் நீங்க கேக்கப் போறதில்லை... ஒங்களுக்கு அம்மாதான் எல்லாம்... ஆனா என் ஃபீலிங்ச...' மேலே பேச முடியாமல் முகம் கவிழ்ந்து கிச்சன் மேடையில் சாய்ந்து நின்ற மேகலாவையே பார்த்தவாறு நின்றான் சங்கர்...

அவர்களுக்கு திருமணமாகி மூன்று மாதங்கள் ஆகின்றன..

சங்கருடைய தந்தை இறந்தபோது அவனுக்கு ஐந்தோ, ஆறோ வயது... நினைவு தெரிந்த நாளிலிருந்தே அம்மாவைத் தவிர அவனுக்கு வேறு யாரும் இருக்கவில்லை...

எப்போதாவது வந்து போகும் உறவினர்களைத் தவிர....

அதனால்தானோ என்னவோ அவனுடைய தாய்க்கு 'என்னுடைய மகன் எனக்கு மட்டுந்தான்' என்கிற ஒருவித பொசசிவ்னஸ்...  அவனுக்கு திருமண வயது வந்தும் கூட எங்கே தன்னுடைய மகன் தன்னைவிட்டு போய்விடுவானோ என்ற அச்சத்தில் திருமண பேச்சே எடுக்காமல் இருந்தாள் 'என்ன பார்வதி... புள்ளைக்கி கல்யாணம் பண்ணி வைக்கணுங்கற எண்ணமே இல்ல போலருக்கு... அவனுக்கு முப்பது வயசாயிருசே...' என்று அக்கம்பக்கத்தில் கேட்க ஆரம்பித்தபோதுதான் அரை மனதுடன் அவனுடைய ஜாதகத்தோடு தன்னுடைய ஜாதகத்தையும் தெரிந்த தரகரிடம் கொடுத்தாள் பார்வதி... 'என் புள்ள ஜாதகத்தோட பொருந்துனா போறாது... என்னோட ஜாதகத்துக்கும் பொருந்துனாப்பல இருக்கணும்.. சொல்லிட்டேன்... காலாகாலத்துக்கும் வீட்டோடவே இருக்கறாப்பல பேசி முடிச்சிருங்க...  என்ன வெளங்குதா?'

அப்படியெல்லாம் பார்த்து முடித்த பெண்தான் மேகலா. பெண் பார்க்க சென்றபோது முதல் பார்வையிலேயே அவனுக்கு பிடித்துப்போனது. ஏனோ தெரியவில்லை பார்வதிக்கு அவளை அவ்வளவாக பிடிக்கவில்லை.

'ஒரே பொண்ணாமேடா...  பிடிவாதம் புடிச்ச பொண்ணா தெரியுதே...'

அவள் அப்படிச் சொன்னதும் பெண்ணை தனக்கு பிடித்திருந்தது என்பதை கூட சொல்லாமல் நிறுத்திக்கொண்டான் சங்கர். ஆனால் அவனுக்கு அவள்தான் என்பது விதி போலிருந்தது. ஒரு வாரம் காத்திருந்த தரகர் வீடு தேடி வந்தார். 'அவங்க சொன்னதுக்கு மேலயே செய்யறேன்னு சொல்றாங்க மாமி. பொண்ணு வேலைய கூட விட்டுருச்சாம். வீட்டோட இருக்கணும்னு நீங்க சொன்னேளாமே... நீங்க தைரியமா சரின்னு சொல்லுங்கோ..'

அரை மனதுடந்தான் பார்வதி சம்மதித்தாள்.

ஆரம்பத்தில் மேகலாவின் சமையல் பக்குவம், சிக்கனம் எல்லாம் அவளுக்கு பிடித்துத்தானிருந்தது... ஆனால் சங்கருக்கு எது பிடிக்கும், பிடிக்காது என்பதை  வந்த ஒரு வாரத்திலேயே புரிந்துக்கொண்டு அவனுடைய அனைத்து தேவைகளையும்  அவளே கவனித்துக்கொண்டதுதான் பார்வதிக்கு பிடிக்காமல் போனது.

அதை கவனித்த சங்கர்  'இங்க பார் மேகலா... நீ எனக்கு புடிச்சத செய்யறத விட அம்மாவுக்கு எது புடிக்கும்னு கேட்டு சமைச்சி வை...' என்றான் ஒரு நாள்.

'ஏன்... நீங்கதான் எனக்கு முக்கியம்.' என்றாள் மேகலா சட்டென்று சற்று உரத்த குரலில். மாமியாரில் காதில் அது விழட்டுமே என்பதை போலிருந்தது அவளுடைய குரல்..

அன்றிலிருந்து துவங்கியதுதான் இந்த மூன்று மாத யுத்தம்.  மேகலா எது செய்தாலும், சொன்னாலும் குற்றம் என பார்வதியும் 'மாமிக்கு நான் என்ன செஞ்சாலும், சொன்னாலும் குத்தாமாவே படுதுங்க.. அதுக்கு நான் என்ன செய்ய முடியும்?' என மேகலாவும் ஒருவர் மீது ஒருவர் குற்றஞ்சாட்ட செய்வறியாமல் திணறினான் சங்கர்.

'வீட்டுக்கு வீடு வாசற்படிங்கறது மாதிரிதாண்டா இதுவும்... நீ தலையிட்டு உன் வைஃபுக்கு சப்போர்ட்டா பேசாம இருந்தா எல்லாம் கொஞ்ச நாள்ல சரியாயிரும். அம்மாவுக்கு தெரியாம வைஃப சப்போர்ட் பண்ணு, வைஃபுக்கு தெரியாம அம்மாவ சப்போர்ட் பண்ணு... இந்த மாதிரி ஜக்லிங் வேலையத்தான்  நாங்கள்ளாம் செஞ்சிக்கிட்டிருக்கோம்.' அலுவலக நண்பர்களின் அறிவுரை கேட்பதற்கு என்னவோ மிக எளிதாக பட்டது ஆனால் நடைமுறையில்...

அடுக்களையை விட்டால் ஹால், படுக்கையறை என இரண்டே அறைகளைக் கொண்ட வீட்டில் ஒருவருக்கு தெரியாமல் மற்றவருக்கு எப்படி சப்போர்ட் பண்ணுவது?

அதற்கு விடையாக வந்ததுதான் அடுத்த வீட்டு மாமி குடும்பத்து வெளியூர் திருமணம்.

'எனக்கு ஆஃபீஸ்ல லீவு கிடைக்கலைம்மா...  நீங்களும் மேகலாவும் போய்ட்டு வாங்க...' பார்வதிக்கு மேகலாவை அழைத்து செல்வதில் விருப்பமிருக்காது என்று தெரிந்தேதான் அப்படிச் சொன்னான். அவன் நினைத்தது போலவே அம்மாவும் சொன்னாள். 'அவ எதுக்குடா.. அங்கயும் வந்து எதையாவது ஏடாகூடமா சொல்வா... நா மட்டும் அவங்க கூடவே போய்ட்டு ரெண்டு நாள்ல வந்துடறேன்.. அவள வீட்டோட இருக்கச் சொல்லு... அவ கூப்ட்டா இவ கூப்ட்டான்னு வீட்ட தொறந்து போட்டுட்டு போயிரப்போறா.'

.........

'என்னங்க யோசனை?'

'எ... என்ன கேட்டே?'

மேகலா சிரித்தாள். 'சரியா போச்சு... என்ன ஏதாச்சும் ஃப்ளாஷ் பேக்கா...'

சங்கர் பதிலளிக்காமல் 'இன்னைக்கி சாயந்தரம் ரெடியா இரு எங்கயாச்சும் போகலாம்..'

மேகலா வியப்புடன் அவனை பார்த்தாள். திருமணமாகி இந்த் மூன்று மாத காலத்தில் மறு வீடு என்ற பெயரில் தன் தாய் வீட்டுக்கு சென்றிருந்த அந்த ஒரு வார காலத்தை விட்டால் எங்கேயும் இருவரும் சேர்ந்து சென்றதில்லை... கோவில்களைத் தவிர.. மாமியார் சகிதம்..

'எங்கயாச்சும்னா?  கோவில விட்டா எங்க கூப்ட்டுக்கிட்டு போயிருக்கீங்க?'

'கோவிலுக்கு இல்லை...'

'அப்ப சினிமாவுக்கு?'

சங்கர் அவளைப் பார்த்து புன்னகைத்தான்...'சரி... நீயே எந்த படத்துக்கு போகணும்னு டிசைட் பண்ணி வை... இப்ப சமையலைப் பார் நா ஆஃபீசுக்கு சீக்கிரம் போனாத்தான் சீக்கிரம் வர முடியும்...'

மேகலா பரபரவென்று சமையலை முடித்து அவனை அனுப்பிவிட்டு வீட்டைப் பூட்டிக்கொண்டு கிளம்பினாள்..

......

'ஏய் மேகலா... என்ன இது அதிசயம்... உங்க மாமிக்கு எப்படி டிமிக்கி குடுத்தே'

மேகலாவைக் கண்டதுமே அவளுடைய மூன்று மாத தோழி ரேவதி ஓடிவந்து வரவேற்றாள்.

மேகலா கலகலவென சிரித்தாள். 'மாமி ஊருக்கு போயிருக்காங்க. அதான் உன்னெ பாத்துட்டு ஒரு விஷயம் கேட்டுட்டு போலாம்னு வந்தேன்...'

ரேவதி வியப்புடன் பார்த்தாள். 'எங்கிட்டயா? எதப் பத்தி?'

'வேறென்னத்த கேக்கப் போறேன்... எப்படி உன் ஹஸ்பெண்ட தனிக் குடித்தனத்துக்கு சம்மதிக்க வச்சேன்னுதான்....'

ரேவதியின் முகம் சட்டென்று களையிழந்துப்போனதை பார்த்தாள் மேகலா.. 'என்னடி சட்டுன்னு டல்லாய்ட்டே... என்ன விஷயம்?'

ரேவதி சலித்துக்கொண்டாள்... 'எல்லாம் இக்கரைக்கு அக்கரை பச்சைதாண்டி..'

'ஏன் என்னாச்சி...'

'அங்க மாமி, மாமனார் தொல்லைன்னு நினைச்சித்தான் இவர நச்சரிச்சி தனியா வந்தோம்... ஆனா இப்ப இவரே ஒரு தொல்லையாய் போய்ட்டார்டி...'

'என்னடி சொல்றே?'

'ஆமாடி.. அங்க அப்பாவுக்கு பயந்து ஆஃபீச விட்டதும் டைமுக்கு வீட்டுக்கு வந்துக்கிட்டிருந்த மனுஷன் இப்ப எத்தனை மணிக்கி வரார் தெரியுமா?'

'சொல்லு..'

'நடுராத்திரி..'

'ஐயையோ... அது வரைக்கும் நீ தனியாவா இருக்கே?'

'ஆமாடி .. அது மட்டுமில்லாம அவர் வர்ற வரைக்கும் முளிச்சிருந்து, கதவ திறந்து, அந்த நேரத்துலயும் சாப்பாடு சூடாருக்கணும்.. இல்லன்னா தாம், தூம்னு குதிப்பார். இது போறாதுன்னு புதுசா ஒரு தலைவலி...'

'என்னது?'

'கொஞ்ச நாளா.. குடிச்சிட்டு வரார்டி...'

மேகலா அதிர்ச்சியுடன் தன் சிநேகிதியைப் பார்த்தாள். 'என்னடி சொல்றே... மாதவன் சாரா?'

இந்த மாதவனைத்தான் உதாரணமாக காட்டி சங்கரிடம் மல்லுக்கு நிற்பாள் மேகலா... அப்போதெல்லாம் 'அவனைப் பத்தி உனக்கு தெரியாது மேகலா... அவனெ மாதிரியெல்லாம் நா இருக்கணும்னு நினைக்காதே... அவ்வளவுதான் சொல்வேன்.' என்றது நினைவுக்கு வர... இதுதான் விஷயமா? என்று நினைத்தாள்.

'என் பெர்சனல் விஷயத்துல நீங்க தலையிட தேவையில்லைன்னு மூஞ்சில அடிச்சா மாதிரி மாமனார், மாமியார்கிட்ட சொல்லிட்டு வந்த எனக்கு இப்ப அவரோட நடவடிக்கைய பத்தி போய் அவங்கக்கிட்ட சொல்லக் கூட முடியாம....  இப்பல்லாம் வீட்டு செலவுக்குக் கூட பணமில்லாம...நா படற வேதனை வெளியில யாருக்கும் தெரியாதுடி...' மேலே தொடர முடியாமல் முகத்தை மூடிக்கொண்டு அழுத ரேவதி முகத்தை துடைத்துக்கொண்டு அவளைப் பார்த்தாள்... 'இந்த லட்சணத்துல தனிக்குடித்தனம் போறது எப்படின்னு என்னெ கேக்க வந்திருக்கே. வேணாம்டி... வீட்டுல பெரியவங்கன்னு யாராச்சும் இருந்தாத்தான் இந்த் ஆம்பிளைங்க ஒழுங்கா இருப்பாங்க... இன்னைக்கி குடின்னு ஆரம்பிச்சிருக்கற இவரு நாளைக்கி வேற எதத்தான் செய்ய மாட்டார்? பேசாம வெக்கத்த விட்டு மாமனார், மாமியார் கால்லயே போய் விழுந்துரலாம்னு கூட யோசிக்கிறேன்...'

தனிக்குடித்தனத்துல இப்படியெல்லாம் பிரச்சினை வருமா... நம்ம சங்கர் இப்படியெல்லாம் மாறமாட்டார் என்றாலும் எதற்கு இந்த விஷப் பரீட்சை என்று நினைத்தவாறு கிளம்பினாள் மேகலா...

ஊரிலிருந்து வந்த சில நாட்களில் மருமகளின் போக்கில் ஏற்பட்டிருந்த மாற்றத்தை உணர்ந்த பார்வதி 'நா இல்லாத நேரத்துல என்னத்தடா சொல்லி அவ மனச மாத்துனே.. ஆள் அப்படியே மாறிப் போயிருக்கா?'  என்றாள் தன் மகனிடம். 'அதாம்மா எனக்கும் தெரியல...' என்றான் சங்கர்.

*******

முதல் பார்வையில் 7

பாஸ்கரின் அறை -

பாஸ்கர் குளியலறையிலிருந்து இடுப்பில் துவாலையுடன் வெளியில் வரவும் அவனுடைய செல்ஃபோன் அடிக்கிறது.

பாஸ்கர் - இது ஒரு தொல்லை ... (திரையில் அவனுடைய அலுவலக காரியதரிசியின் எண்!) என்ன பாபு...நேத்துத்தான கூப்ட்டே
வெக்கேஷன்ல வந்தாலும் விடமாட்டீங்க போலருக்கே...

இடைவெளி

பாஸ்கர் - யார் சேர்மனா? எதுக்காம்?

இடைவெளி

பாஸ்கர் - என்னங்க இது அக்கிரமம்? இந்த மாசம்தான் ஏற்கனவே கமிட்டி கூடியாச்சே?

இடைவெளி

பாஸ்கர் - எது? என் மேல சந்தேகமா? என்ன சொல்றீங்க?

இடைவெளி

பாஸ்கர் - (கோபத்துடன்) ஜி.எம் என்ன வேணும்னா சொல்லட்டும் I don't care.. நான் இல்லாத நேரமா பார்த்து என்னெ பத்தி சேர்மன்கிட்ட போட்டுக்குடுத்துருப்பான் போலருக்கு...

இடைவெளி

பாஸ்கர் - மீட்டிங் எங்க வச்சிருக்கு, ஹெட் ஆஃபீஸ்லயா?

இடைவெளி

பாஸ்கர் - சரி வரேன் வேற வழி?

இடைவெளி

பாஸ்கர் - பாபு நீங்களே புக் பண்ணிட்டு ஈ.டிக்கெட்ட மெய்ல நம்ம அடையார் பி.எம்முக்கு அனுப்புங்க.. அவர் யார் கிட்டயாவது குடுத்தனுப்பிருவாரு நீங்க என்னெ பிக்.அப் பண்ண வண்டிய மட்டும் ஏர்போர்ட்டுக்கு அனுப்புனா போறும்...

இடைவெளீ

பாஸ்கர் - ஆமா I would like to return on the same day.. Late night ஃப்ளைட்டானாலும் பரவால்லை.. பை..

..........

நளினியின் வீடு - வாசற்கதவை திறந்துக்கொண்டு உள்ளே நுழைந்து சாவியை கதவுக்கருகில் இருந்த கொக்கியில் மாட்டுகிறாள்.. ஆனால் அது தவறி தரையில் விழுகிறது..... அதை குனிந்து எடுக்க மனமில்லாமல் சோர்வுடன் சோபாவை நோக்கி நடக்கிறாள் - கவனக்குறைவால் காலடிகளை கணக்கிடாமல் சென்று சோபாவில் இடித்துக்கொள்கிறாள் - அவளுடைய செல்ல நாய் அவளைப் பார்த்து குழப்பத்துடன் குலைக்கிறது -

நளினி - I am disturbed Sweety.... once again....மறுபடியும், மறுபடியும் அதே தப்ப பண்றேன்....

ஸ்வீட்டி பதிலுக்கு இரு முறை குலைத்துவிட்டு அவளுடைய காலடியில் சென்று படுத்து அவளுடைய பாதங்களை நக்குகிறது - கண்களில் நீர் ததும்பி நிற்க அதை அப்படியே எடுத்து மடியில் கிடத்துகிறாள்...

Flashback

நளினியும் முகம் தெரியாத ஒரு ஆணும்  வாக்குவாதத்தில் ஈடுபட்டிருப்பது நிழலாக தெரிகிறது -

ஆண் - I never said that I am in love with you...

நளினி - அப்ப என்னெ எதுக்கு சுத்தி சுத்தி வந்து டிஸ்டர்ப் பண்ணீங்க?

ஆண் - ஓ! அதுவா... (கேலி சிரிப்பு) அது உன் மேல இருந்த ஒரு அனுதாபத்தால....

நளினி - நான் குருடிங்கற அனுதாபம்... அதானே...

ஆண் - வச்சிக்கலாம்...

நளினி - அப்போ, வார்த்தைக்கி வார்த்தை நீ அழகாருக்கேன்னு சொன்னது?

ஆண் - (கேலியுடன்) அது உன்னை சந்தோஷப்படுத்த...

நளினி - (கோபத்துடன்) இல்லை.. நா உண்மையான காரணத்த சொல்லட்டுமா?

ஆண் - (கேலியுடன்) என்னத்த சொல்லப்போறே... You wanted to use me... I mean sexually... அதானே...

நளினி (கேலியுடன்) அதானே உண்மை?

ஆண் - ஆமாடி... அதான் உண்மை... ஆனா நீதான் அதுக்கு ஒத்துக்கவே இல்லையே... அப்புறம் என்ன... That's why I thought there is no need to continue this.... I mean... போலியான ஒரு.... I mean...

நளினி - (கோபத்துடன்) சொல்ல முடியல இல்ல? ஆரம்பத்துல ஃப்ரெண்ட்ஷிப்... அப்புறம்... லவ்... அப்புறம் செக்ஸ்.... அது கிடைக்காதுன்னு தெரிஞ்சதுக்கப்புறம்... இந்த உறவுக்கு என்ன அர்த்தம்னே சொல்ல முடியல இல்ல.... ஆண்வர்க்கம் எல்லாமே இதுக்குத்தான அலையறீங்க... Get out and get lost.... (முகத்தை மூடிக்கொண்டு அழுகிறாள்)

flashback ends

நளினியின் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் வடிவதைக் கண்ட அவளுடைய செல்ல நாய் ஸ்வீட்டி சோகத்துடன் அவளையே பார்க்கிறது...அவளுடைய முகத்தை நக்குவதற்கு முனைகிறது -

நளினி - எனக்கு நீ உனக்கு நான்னு நாம ரெண்டு பேர்தாண்டா.... I don't need anybody between us -  நமக்கு நடுவுல யாரும் வேணாம்...

(முகத்தை துடைத்துக்கொண்டு எழுந்து நிற்கிறாள். மனதை ஒருமுனைப்படுத்த முனைகிறாள். எந்தவித தடுமாற்றமும் இல்லாமல் அறையை சுற்றி வரும் அவள் எந்த திசையில் என்ன இருக்கிறது என்பதை நிதானிக்க முடியாமல் திணறுகிறாள் - அவளுடைய தடுமாற்றத்தை உணர்ந்த ஸ்வீட்டி அவளுடைய கால் சட்டையைப் பிடித்து இழுத்து குலைக்கிறது...)

வாசற்கதவு திறக்கப்படும் ஓசை கேட்கிறது - நளினி உடனே சுதாரித்துக்கொள்ள முயல்கிறாள் - முகத்தை இரு கைகளாலும் அழுந்த துடைத்துக்கொண்டு வாசலை நோக்கி திரும்புவதாக நினைத்துக்கொண்டு திரும்பி அருகிலிருந்த டைனிங் டேபிள் மீது மோத அதன் மீது வைக்கப்பட்டிருந்த ஃப்ளாஸ்க் அவளுடைய கை பட்டு கீழே விழுந்து அதிலிருந்த காப்பி சிதறுகிறது...கதவைத் திறந்து உள்ளே வந்த மல்லிகா ஓடிச் சென்று அவளை பிடித்துக்கொள்கிறாள்...

நளினி - I am sorryக்கா...

மல்லிகா - (சட்டென்று நளினியின் முகத்தைப் பார்க்கிறாள்) ஏன் ஒரு மாதிரி இருக்கே - பார்லர்ல ஏதாச்சும் பிரச்சினையா? அதனாலதான் அத வேணாம் மூடிருன்னு சொல்றேன். நீதான் கேக்க மாட்டேங்குறே... சொல்லு, மறுபடியும் எவனாச்சும் வாலாட்னானா?

நளினி - இல்லக்கா...  அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லை...

மல்லிகா - அப்புறம் ஏன் இவ்வளவு சீக்கிரம் வந்துட்டே?

நளினி - நம்ம ப்ளைண்ட் ஸ்கூல் பிள்ளைங்களோட ஈ.சி.ஆர் விசிட் போயிருந்தோங்க்கா.. அதான் கொஞ்சம் டயர்டா இருந்துச்சி, வந்துட்டேன்..

மல்லிகா - சரி... நைட்டுக்கு என்ன பண்ணட்டும்...

நளினி - எதையாவது பண்ணுக்கா...

மல்லிகா அவளுடைய குரலிலிருந்த விரக்தியை கவனிக்கிறாள். ஒரு நிமிடம் நளினியை பார்த்தவாறே நிற்கிறாள்.

மல்லிகா - எதுக்கு என்னமோ மாதிரி பேசறே? வர்ற வழியில ஃப்ரெஷா மீன் கிடைச்சிது.. ஒனக்கு புடிக்குமேன்னு வாங்கிட்டு வந்துருக்கேன். ஃப்ரை பண்ணிரட்டுமா? இல்ல குழம்பு வச்சிரவா?

நளினி வெறுமனே உச் கொட்டிவிட்டு முகத்தை திருப்பிக்கொள்கிறாள்...

சமையலறையை நோக்கி நடந்த மல்லிகா நின்று திரும்பி நளினியை நெருங்குகிறாள்

மல்லிகா - இன்னைக்கி என்னமோ ஆயிருக்கு... இல்லன்னா இப்படி பிஹேவ் பண்ணமாட்டே.. இப்படி உக்கார்...

நளினியின் கரங்களைப் பற்றி சோபாவில் அமர்த்தி அவளும் எதிரில் அமர்கிறாள்.

மல்லிகா - சொல்லு... என்னாச்சி...

நளினியின் கண்கள் கலங்குகின்றன... ஆனாலும் தன்னை கட்டுப்படுத்திக்கொள்ள முயல்கிறாள்...

நளினி - ஒன்னும் கேக்காதக்கா...  கொஞ்ச நேரத்துல சரியாயிருவேன்... என்னெ கொஞ்சம் தனியா விடேன்...ப்ளீஸ்...

மல்லிகா - தனியா விடு, தனியா விடுன்னு சொல்லித்தானே போனதரம் ஒரு தரங்கெட்டவனோட பழகிட்டு உன்னை நீயே காயப்படுத்திக்கிட்டே... மறுபடியும் அதே மாதிரி ஏதாவது ஒரு சிக்கல்ல மாட்டிக்கிறுவியோங்கற பயத்துலதான் கேக்கேன்... சொல்லும்மா..

நளினி மவுனமாக அமர்ந்திருக்கிறாள்...

மல்லிகா சிறிது நேரம் மவுனமாக அவளையே பார்த்தவாறு அமர்ந்திருந்தாள். பிறகு ஒரு நீண்ட பெருமூச்சுடன் எழுந்து சமையலறையை நோக்கி நகர்கிறாள்...

நளினியின் செல்ஃபோன் ஒலிக்கிறது...

மல்லிகா உடனே விரைந்து சென்று அதை எடுக்கிறாள். 'யாருங்க?'

இடைவெளி

மல்லிகா - நீங்க யாரு, அத சொல்லுங்க... இந்த நம்பர் உங்களுக்கு எப்படி கிடைச்சிது?

இடைவெளி

மல்லிகா - சாரிங்க... அவங்கக் கூட நீங்க பேச முடியாது...

இடைவெளி

மல்லிகா - நா யாருங்கறது ஒங்களூக்கு தேவையில்லாத விஷயம்... வச்சிருங்க... இனிமேயும் ஃபோன் பண்ணி அவள டிஸ்டர்ப் பண்ணாதீங்க... ப்ளீஸ்

இணைப்பை துண்டித்துவிட்டு நளினியை பார்க்கிறாள்... பிறகு செல்போனை தன் கைப்பைக்குள் வைத்துவிட்டு நளினியினருகில் சென்று அமர்கிறாள்... அவளுடைய கரங்களை எடுத்து தன் கைக்குள் பொதிந்துக்கொண்டு...

மல்லிகா - வேண்டாம் நளினி ப்ளீஸ்... மறுபடியும் ஒருமுறை நீ ஏமாந்து நிக்கிறத பாக்கற சக்தி எனக்கில்லடா... (நளினியின் கரங்களில் தன்னுடைய முகத்தை புதைத்துக்கொண்டு  அழுகிறாள்....)

நளினி கண்களை மூடியவாரு மவுனமாக அமர்ந்திருக்கிறாள்... ஸ்வீட்டி சோஃபா மீது ஏறி நளினியை நெருங்கி குலைக்கிறது... நளினி அதை அப்படியே அணைத்துக்கொள்கிறாள்...

.......

முதல் பார்வையில் 6

ரிசார்ட் - அடர்ந்த மரங்களுக்கு நடுவே மிக அழகிய வடிவில் நட்சத்திர விடுதி, நீச்சல் குளம், உணவு விடுதி, தூரத்தே தெரிந்த கடற்கரை.

பாஸ்கர் காரை பார்க் செய்துவிட்டு இறங்கி சுற்றிலும் பார்க்கிறான். சற்று தொலைவில் நீச்சல் குளமும் சற்று முன் வந்து சேர்ந்த குழந்தைகளின் ஆரவாரமும் கேட்கிறது. குழந்தைகள் அனைவரும் நீச்சல் உடையில் - எட்டு முதல் பத்து வயது வரை உள்ள குழந்தைகள் நீச்சல் குளத்தில் விளையாடுவது தெரிகிறது. அவர்களுக்கு நடுவில் நளினியும் நீச்சல் உடையில் - நீச்சல் குளத்தை சுற்றி அமைந்திருந்த சிமெண்ட் பெஞ்சுகளில் சில குழந்தைகள் அமர்ந்து குளத்தில் விளையாட்டில் ஈடுபட்டிருந்த குழந்தைகளை ஆரவாரத்துடன் உற்சாகப்படுத்துவதும் தெரிகிறது -

பாஸ்கர் காரிலிருந்து இறங்கி தயக்கத்துடன் அவர்களை நோக்கி நகர்கிறான் - குளத்தின் நுழைவாயிலில் காவலாளி ஒருவனால் தடுத்து நிறுத்தப்படுகிறான்.

காவல் - மன்னிக்கணும் சார், அவங்க பூல வெக்கேட் பண்றவரைக்கும் யாரையும் அலவ் பண்ண முடியாது.

பாஸ்கர் - ஏன், இது பொது ரிசார்ட்தானே?

காவல் - ஆமா சார்... ஆனா அடுத்த ஒரு மணி நேரத்துக்கு ஸ்விம்மிங் பூல ப்ளைண்ட் ஸ்கூல் சில்ரனுக்குன்னு புக் பண்ணியிருக்காங்க.. நீங்க வேணும்னா அதுக்கப்புறம் பூல யூஸ் பண்ணிக்கலாம்..

பாஸ்கர் - (புன்னகையுடன்) அப்படியா? சரி...

திரும்பி உணவகத்தை நோக்கி நடக்கிறான்.

....

பகல் நேரம் - உணவகம் ஒரு சிலரைத் தவிர வெறிச்சோடிக் கிடக்கிறது - பாஸ்கர் ஜன்னல் ஓர இருக்கையில் அமர்ந்திருக்கிறான்.  - அவன் இருந்த இடத்திலிருந்து சற்று தொலைவில் நீச்சல் குளம் தெரிகிறது - குழந்தைகள் ஒவ்வொருவராக குளத்திலிருந்து வெளியேறி நிற்கின்றனர் - அனைவரும் வெளியேறியதும் வரிசையாக தோளில் கைபோட்ட வண்ணம் சற்று தள்ளி அமைந்திருந்த குளியலறைக்கு செல்வது தெரிகிறது -

சர்வர் - சார் வேற ஏதாச்சும் வேணுமா?

பாஸ்கர் - வேணாம்ப்பா - பில்ல கொண்டா.

சர்வர் திரும்பி செல்கிறான். பாஸ்கரின் பார்வை மீண்டும் வெளியில் - குளத்திலிருந்து வெளியேறி நளினி சிமெண்ட் பெஞ்ச்சுகளில் ஒன்றில் அமர்வது தெரிகிறது - பாஸ்கர் எழுந்து சர்வர் சென்ற திசையை நோக்குகிறான் - அவன் பில்லுடன் வந்ததும் பில்லுக்கு சற்று மேலேயே தொகையை அவனுடைய டிரேயில் வைத்துவிட்டு 'மீதிய நீயே வச்சுக்கப்பா' என்றவாறே வெளியேறுகிறான்.

...........

குழந்தைகள் ஒவ்வொருவராக அணிவகுத்து அவர்கள் வந்த வேனை நோக்கி செல்கின்றனர் - பாஸ்கர் தன்னுடைய காரின் அருகில் நிற்கிறான் - நளினியின் டிரைவர் பாஸ்கரைப் பார்க்கிறான் - புன்னகைக்கிறான் - திரும்பி அருகில் நின்ற நளினியிடம் ஏதோ சொல்கிறான்.

நளினி பாஸ்கர் நின்றிருந்த திசையில் பார்த்து புன்னகை செய்கிறாள் - என்ன மிஸ்டர் பாஸ்கர் எங்களையே ஃபாலோ பண்றீங்க போலருக்கு?

பாஸ்கர் - புன்னகையுடன் அவளை நெருங்கி - நோ, நோ, சும்மா - டைம் பாஸ் பண்லாம்னு வந்தேன் - உங்க வேன் நிக்கறத பார்த்தேன் - கொஞ்ச நேரம் ஸ்விம் பண்ணா என்னன்னு தோனிச்சி - ஒரு மணி நேரத்துக்கு நீங்க ப்ளாக் பண்ணிட்டீங்க.

நளினி கலகலவென சிரிக்கிறாள் - ப்ளாக் பண்ணிட்டேனா - நானா? How can I afford?

பாஸ்கர் - (புன்னகையுடன்) செக்யூரிட்டி கார்ட் அப்படித்தான் சொன்னான்

நளினி - இல்லை. என்னோட காலேஜ் மேட் ஒருத்தி இங்க சீனியர் எக்ஸ்க்யூட்டிவா இருக்கா அவளோட தயவுலதான் மாசத்துல ஒரு நாள் குழந்தைகள இங்க கூட்டிக்கிட்டு வரோம். I only act as a coordinator. இந்த குழந்தைங்க எல்லாருமே பார்வை இழந்தவங்க.. அத்தோட யாருமே இல்லாத அனாதைங்களும் கூட..

பாஸ்கர் - அப்படியா?  You are doing a great job Miss Nalini despite being a....(தன்னுடைய தவறை உணர்ந்து நிறுத்திக்கொள்கிறான்.)

(நளினி கலகலவென சிரிக்கிறாள்) ஏன் நிறுத்திட்டீங்க? Despite being a blind myself... அதானே... அதுமட்டுமில்லாம நானும் ஏறக்குறைய ஒரு அனாதை மாதிரிதானே.. அக்கா இருக்கா.. இப்போதைக்கி....

(பாஸ்கர் அவளை நெருங்கி அவளுடைய கரங்களை பற்றுகிறான்...) I am extremely sorry Miss Nalini.... I didn't mean it... என்னெ மன்னிச்சிருங்க... ப்ளீஸ்...

(நளினி மெள்ள தன்னுடைய கரங்களை விடுவித்துக்கொண்டு சிரிக்கிறாள்) - You are excused Mr.Basker... நா உங்கள தப்பாவே நினைக்கலை, போறுமா?

(பிறகு திரும்பி தன்னுடைய வேனை நோக்கி நகர்கிறாள்) - மாணிக்கம் எல்லாரும் ஏறியாச்சா... போலாமா?

டிரைவர் - ஆமாம்மா - நீங்க ஏறிக்கிட்டா புறப்படலாம்...

நளினியின் கரங்களைப் பற்றி முன் இருக்கையில் அமர்த்திவிட்டு ஓட்டுனர் வேனை சுற்றிக்கொண்டு தன் இருக்கைக்கு செல்கிறார்

பாஸ்கர் அவனை நெருங்கி - எங்க, சிட்டிக்குத்தானே?

டிரைவர் - ஆமா சார் - குழந்தைகள அவங்க ஹாஸ்டல்ல ட்ராப் பண்ணிட்டு மசாஜ் செண்டருக்கு போயிருவோம்...

வேன் நகர்கிறது. முன் இருக்கையில் அமர்ந்திருந்த நளினி பாஸ்கர் இருந்த திசையை நோக்கி கையை அசைக்கிறாள். 'பை மிஸ்டர் பாஸ்கர் அப்புறம் பார்க்கலாம் - அவளுடன் சேர்ந்து குழந்தைகள் அனைவரும் கோரசாக டாட்டா சொல்லி கைகளை அசைக்கின்றனர்.

பாஸ்கர் வேன் சென்று மறைவதை பார்த்தவாறு நிற்கிறான்.

........


மசாஜ் பார்லர் - பாஸ்கரும் நளினியும் எதிரெதிரே அமர்ந்திருக்கின்றனர்.

நளினி - நான் சொல்றேனேன்னு தப்பா நினைச்சிக்காதீங்க மிஸ்டர் பாஸ்கர். பச்சாதாபத்தால ஏற்படற எந்த ரிலேஷன்ஷிப்பும் நிலைச்சி நிக்காதுன்னு நா நினைக்கறேன் - அதுவுமில்லாம நீங்க என்னெ ரெண்டு, மூனு தரம் பார்த்திருப்பீங்களா?

பாஸ்கர் - பச்சாதாபங்கற வார்த்தை கொஞ்சம் ஹார்ஷா படுது... நா அப்படி நினைக்கவே இல்லை...

நளினி - பின்னே?

பாஸ்கர் - எனக்கு ஏன்னு சரியா சொல்ல தெரியல... I don't know why....

(நளினி மெலிதாய் புன்னகைக்கிறாள்.. அதில் உள்ள சோகம் பாஸ்கரை வருத்தம் கொள்ள செய்கிறது. அவளுடைய இருக்கையை நெருங்கி அவளுடைய கரத்தை பற்ற முயல்கிறான். நளினி விலக்கிக்கொள்கிறாள்...)

நளினி - I am sorry... but I will have to ask you to.....

பாஸ்கர் - Leave?

(நளினி ஆமாம் என்று தலையை அசைக்க பாஸ்கர் மெள்ள எழுந்து நின்று மசாஜ் மேசையில் கிடந்த தன்னுடைய டவலை எடுத்துக்கொள்கிறான்.)

பாஸ்கர் - உன்னை... சாரி... உங்களை ..

நளினி புன்னகையுடன் எழுந்து நிற்கிறாள் - நீங்க என்னெ ஒரு நல்ல நண்பியா நினைச்சா நளினின்னே கூப்பிடலாம்... We will continue to be good friends... After all நீங்க இன்னும் ரெண்டு வாரத்துக்குத்தானே இங்க இருக்கப் போறீங்க...

பாஸ்கர் - தாங்க்ஸ் நளினி... பை...

(நளினி தன் வலது கரத்தை நீட்டுகிறாள்) ஆல் தி பெஸ்ட்...

(இதை பாஸ்கர் எதிர்பார்க்கவில்லை என்பதை அவனுடைய முகத்தில் தெரிந்த வியப்பு காட்டுகிறது. சமாளித்துக்கொண்டு நளினியின் கரங்களை ஆதரவாய் பற்றிக்கொள்கிறான்..). தாங்ஸ் நளினி...பை..

நளினி - பை... சீ யூ...

பாஸ்கர் -( புன்னகையுடன்) எப்போ?

(நளினி கலகலவென சிரிக்கிறாள் )- பயங்கரமான ஆள் நீங்க மிஸ்டர் பாஸ்கர்...

பாஸ்கர் - நோ மிஸ்டர்... எனக்கு நீங்க வெறும் நளினின்னா நானும் உங்களுக்கு வெறும் பாஸ்கர்.. என் கேள்விக்கி பதில் சொல்லலை...

நளினி - என்ன கேள்வி?

பாஸ்கர் - எப்போ மறுபடியும் பார்க்கலாம்னு...

நளினி மீண்டும் சோகமாகிறாள்... I don't know - May be after a few days...

பாஸ்கர் - தாங்ஸ்... பை..

நளினி பதிலளிக்காமல் அறைக்குள் திரும்ப...பாஸ்கர் அரை மனதுடன் விடை பெறுகிறான்....

தொடரும்..

முதல் பார்வையில் 5

Indoor - Doctor's Room - மருத்துவர் பாஸ்கரின் நெற்றியில் சிறிய ப்ளாஸ்திரி இட்டுவிட்டு கைகளை வாஷ் பேசனில் கழுவுகிறார். Nothing  serious - இஞ்செக்ஷன் கூட நீங்க கம்பெல் பண்ணதால போட்டேன் - வுட் டீப்பாய்தான injection was not necessary - ரெண்டு நாள்ல காயம் ஆறிரும் unless you are diabetic, are you?

பாஸ்கர் - No doctor - இதுவரைக்கும் இல்லை...

மருத்துவர் - அப்ப சரி - வலிச்சா இந்த பெய்ன் கில்லர போட்டுக்குங்க... குளிக்கிறதாருந்தா ஒரு ப்ளாஸ்ட்டிக் ஷீட்டால woundஐ கவர் பண்ணிக்கிட்டா பெட்டர்.

பாஸ்கர்: Thanks Doctor, I will do that.

வெளியேறுகிறான்

.......

அடுத்த நாள் காலை - ஸ்கேட்டிங் ரிங்க்

மாணவர்கள் பலரும் ஸ்கேட்டிங் செய்துக்கொண்டிருக்கின்றனர். நளினியைக் காணவில்லை.

ஸ்கேட்டிங் ரோல்சை அணிந்தவாறு தட்டுத்தடுமாறி நுழையும் பாஸ்கர் நளினியின் உதவியாளர் (பெண்) ஒருவரை அணுகுகிறான்.

பாஸ்கர் - உங்க மாஸ்டர் வரலையா?

உதவி - இல்ல சார். அவங்க வீக்லி த்ரைஸ்தான் வருவாங்க. (நெற்றியைப் பார்க்கிறார் - லேசான புன்னகையுடன்) என்ன சார் நேத்து நீங்களே தனியா ட்ரை பண்ணீங்களா?

பாஸ்கர் - (நெற்றியிலுள்ள காயத்தை லேசாக தொடுகிறான்) இல்ல... வீட்ல ஒரு சின்ன ஆக்சிடெண்ட்..

உதவி - ப்ராக்டிச தொடங்கலாமா

பாஸ்கர் - Yes... ஒரு ரெண்டு ரவுண்டு கூடவே வந்தீங்கன்னா நல்லாருக்கும்...

உதவி - கண்டிப்பா சார்.. என் தோள் மேல கைய வச்சுக்குங்க... உங்க பாடி வெய்ட்ட கால்ல போடாம.... லேசா... கீழ பாக்காதீங்க, நேரா பாருங்க... சைக்கிள் கத்துக்கறா மாதிரி.. பாடிய லேசா வச்சுக்கிட்டு, முதுக வளைக்காம, யெஸ், யெஸ், அப்படித்தான்... கையாலயே பாலன்ஸ் பண்ணிக்கலாம்... கால லிப்ஃட் பண்ணாதீங்க... ப்ளீஸ்... (உதவியாளர் சொல்லி முடிப்பதற்குள் பாஸ்கர் ஒரு காலை அளவுக்கதிகமாக தூக்க கீழே விழுகிறான் - இளைஞர்கள் சிரிக்கின்றனர் - உதவியாளர் கோபத்துடன் அவர்களை முறைக்கிறார்) ஸ்டூடண்ட்ஸ்... எத்தன தரம் சொல்றது? Don't laugh at beginners... go, go, - அப்படியே எழுந்துக்க முடியாது மிஸ்டர் பாஸ்கர் - முதல்ல உக்காந்து, அப்புறம் ஸ்குவாட்
பண்ணி அப்புறந்தான் எழுந்துக்கணும்... ஆங், அப்படித்தான்... ஸ்லோவா... yes... good.. now slowly move...ஞாபகம் வச்சுக்குங்க... You should only
glide on the surface... நடக்க ட்ரை பண்ணக்கூடாது... மூவ் பண்ணணும்... மிதக்கணும்னு கூட சொல்லலாம்.... yes, yes, you are piciking up...
good.. now go slowly... don't look sideways... straight ahead...

பாஸ்கர் மெள்ள, மெள்ள உதவியாளர் துணையில்லாமல் வளையத்தை இரண்டு முறை சுற்றி வருகிறான்...

.........

பாஸ்கரின் அறை - இடுப்பில் டவலுடன் பாத்ரூமிலிருந்து வருகிறான் - அவனுடைய செல்ஃபோன் ஒலிக்கிறது.

தலையை துவட்டியவாறே சென்று எடுத்து...

பாஸ்கர் - ஹலோ பாஸ்கர் ஹியர்..

இடைவெளி

பாஸ்கர் - எதுக்குன்னு சொன்னாங்களா?

இடைவெளி

பாஸ்கர் - என் செல்ஃபோன் நம்பர்தான் அவங்கக் கிட்ட இருக்கே?

இடைவெளி

பாஸ்கர் - சரி... சரி... இப்ப நா வெளிய போறேன்.... I don't know at what time I'll be back... ஈவ்னிங் மேல என்னெ கூப்ட சொல்லுங்க..

இடைவெளி

பாஸ்கர் - One more thing Suresh. எனக்கு ரெண்டு மூனு நாளைக்கி ஒரு வண்டி வேணும். நோ, நோ, நம்ம பேங்க் வண்டி வேணாம்.
ஏதாவது ஏஜென்சி கிட்ட சொல்லுங்க...

இடைவெளி

பாஸ்கர் - எந்த வண்டியானாலும் பரவால்லை - One more thing - எனக்கு வண்டி மட்டுந்தான் வேணும்... டிரைவர் வேணாம் - ஆமா - Car
for hireனு நிறைய ஏஜென்சி இருக்குதே - அங்க சொல்லுங்க - ஒரு பதினோரு மணிக்குள்ள கிடைச்சா பரவால்லை - OK.. ஏற்பாடு பண்ணிட்டு கூப்டுங்க..

செல்ஃபோன் இணைப்பைத் துண்டித்துவிட்டு அலமாரியிலிருந்து ஒரு வேட்டியை எடுத்து உடுத்திக்கொள்கிறான்...

ஏதோ நினைவுகள் அவனை ஆட்கொள்ள மேசைக்கு முன்னாலிருந்த இருக்கையில் அமர்ந்து மேசையின் ஓரத்தில் இருந்த ஒரு புகைப்படத்தையே பார்க்கிறான்.

அதிலிருந்து ஒரு ஏழு வயது மதிக்கத்தக்க பெண் குழந்தை அவனைப் பார்த்து சிரிக்கிறது...

Flashback

குடும்ப வழக்காடு மன்றம்...

வக்கீல் - குழந்தைய சரியா பாத்துக்கற தகுதியோ, வயசோ இவருக்கில்லை யுவர் ஆனர். இவர் என்னைக்கி எந்த ஊர்ல இருப்பார்ங்கறதுக்கு
இவருக்கே தெரியுமோ என்னவோ... அதனால இவரால இந்த நாலு வயசு குழந்தைய நல்லா பாத்துக்க முடியாதுங்கறது என்னுடைய
கட்சிக்காரருடைய வாதம். ஆனா வாரத்துல ஒரு நாள் விசிட்டிங் ரைட்ச இவருக்கு குடுக்கறதுல என்னுடைய கட்சிக்காரருக்கு எந்த ஆட்சேபனையுமில்லை...

கூண்டில் நிற்கும் பாஸ்கர் மெள்ள திரும்பி தன்னுடைய மனைவியுடன் அமர்ந்திருந்த தன் மகளை பார்க்கிறான். கண்களில் மல்கி நின்ற
கண்ணீரைக் கூட துடைக்க தெரியாமல் தன்னையே பரிதாபமாக பார்த்துக்கொண்டிருந்த மகளை தொடர்ந்து பார்க்க முடியாமல்
குனிந்துக்கொள்கிறான்...

மஜிஸ்திரேட் - You have any objection Mr.Bhaskar..

பாஸ்கர் மெள்ள தலையை அசைக்கிறான் - I agree Sir..

மஜிஸ்திரேட் - Petition is allowed as prayed...

End of flashback
........

பாஸ்கர் - இனியும் என்ன வேணும் ஒங்கம்மாவுக்கு....

Voice சார் டிஃபன் ரெடி...

பாஸ்கர் எழுந்து தன் மகளின் புகைப்படத்தை அது இருந்த இடத்தில் வைத்துவிட்டு எழுந்து உடை மாற்றுகிறான்.

........

பாஸ்கர் தன்னுடைய காரை பார்க் செய்துவிட்டு இறங்கி சாலையை கடக்க நிற்கிறான் - அவனைக் கடந்து சென்ற வாகனத்திலிருந்து
ஒலித்த குழைந்தைகளின் கல,கலவென்ற சிரிப்பும், பாட்டும், இசையும் எல்லாருடைய கவனத்தையும் ஈர்க்கிறது

பாஸ்கர் (தனக்குள்) இது நளினியோட வேன் ஆச்சே..

தூரத்தில் மறைந்த வாகனத்தையே பார்த்தவாறு நின்ற பாஸ்கர் சட்டென்று தான் வந்த வேலையை மறந்துவிட்டு தன்னுடைய காருக்குச் சென்று, ஸ்டார்ட் செய்து அந்த வாகனத்தை தொடர்கிறான்..

நளினியின் வாகனம் சென்னையின் எல்லையைக் கடந்து கிழக்கு கடற்கரை சாலையில் நுழைந்து ஒரு ஹாலிடே ரிசார்ட்டுக்குள் நுழைவதை
பாஸ்கர் பார்க்கிறான்.

உடனே அதை தொடர்ந்து செல்லாமல் சாலையோரம் பார்க் செய்துவிட்டு சிறிது நேரம் அமர்ந்திருக்கிறான். செல்ஃபோன் ஒலிக்கிறது.

திரையைப் பார்த்ததும் அவனுடைய முகம் இறுகுகிறது..

பாஸ்கர் - நாந்தான் ஈவ்னிங் கூப்ட்டா போறும்னு சொன்னேனே...

எதிர்முனையிலிருந்து ஒலிக்கும் ரேவதியின் குரல் (பாஸ்கரின் முன்னாள் மனைவி) மிகத் தெளிவாக கேட்கிறது...

ரேவதி - ஏன் எவளோடயாவது இருக்கீங்களோ?

பாஸ்கரின் முகம் கோபத்தில் சிவக்கிறது.

ரேவதி- என்ன பதிலையே காணோம்...

பாஸ்கர் - எதுக்கு கூப்ட்ட அத சொல்லு...

ரேவதி - ரெண்டு மூனு வாரத்துக்கு ஒங்க அருமை பொண்ண பாக்க வரமாட்டீங்க போலருக்கு?

பாஸ்கர் - ஆமா...

ரேவதி - அதக் கூட ஒங்க பொண்ணு சொல்லித்தான் தெரிஞ்சிக்க வேண்டியிருக்கு... என்ன புதுசா எவளையாச்சும் புடிச்சிருக்கீங்களா? ஜாலி
ட்ரிப்பா?

பாஸ்கர் - (கோபத்துடன்) Look ரேவதி என் பொறுமைய சோதிக்காத - ஒரு ரெண்டு வாரம் ரிலீஃபுக்காக வந்துருக்கேன் - ஷாலிமா கிட்ட
எதையாவது சொல்லி அவ மனச கலைக்க பாக்காத ப்ளீஸ்.

ரேவதியின் கேலிச் சிரிப்பு பாஸ்கரை மேலும் கோபமடையச் செய்கிறது உடனே துண்டிக்கிறான் - செல்ஃபோன் மீண்டும் ஒலிக்க

வெறுப்புடன் துண்டித்துவிட்டு அணைத்துவிடுகிறான். சிறிது நேரம் அப்படியே ஸ்டீரிங்கில் சாய்ந்து அமர்கிறான் பிறகு எழுந்து காரை

ஸ்டார்ட் செய்து ரிசார்ட்டுக்குள் நுழைகிறான்..

..............

Outdoor - Late evening - நளினி தன்னுடைய கைப்பையிலிருந்த வீட்டுச் சாவியை எடுத்து கதவைத்திறந்து உள்ளே நுழைய அவளுடைய செல்ல நாய் அவள் மீது பாய்கிறது.

நளினி - ஹாய் ஸ்வீட்டி - இரு, இரு, மேல விழாத - ஷூவ கழட்டிக்கிறேன்...

சிறிய  ஆனால் அழகிய வரவேற்பறை - நளினி காலணிகளை உதறிவிட்டு சோபாவில் சாய்கிறாள் - காலடியில் வந்து படுத்த ஸ்வீட்டியை குனிந்து கோதிவிடுகிறாள் - How was your day Sweety?

சமையலறையிலிருந்த வந்த மணத்தை முகர்கிறாள் - சமையலறையை நோக்கி அவளுடைய முகம் திரும்புகிறது.

நளினி - ஹாய் அக்கா!

Midshot - எழுந்து சமையலறையை நோக்கி நகர்கிறாள் - அவளை தொடர்ந்து சென்ற ஸ்வீட்டி இரண்டு முறை குறைக்கிறது.

Voice over - ஏய்.. நா பாத்ரூம்ல இருக்கேன் - இப்பத்தான் சமைச்சி முடிச்சேன் - நீ வர்றதுக்குள்ள குளிச்சிரலாம்னு....

Midshot - நளினி சமையலறையிலிருந்து திரும்பி தன்னுடைய காலடிகளை அளந்தவாறு  பாத்ரூமை நோக்கி நகர்கிறாள் - Dont't worry அக்கா, Take your time - இன்னைக்கி கொஞ்சம் லேட்டாயிருச்சி..

voice over - டீ போட்டு வச்சிருக்கேன் ஃப்ளாஸ்க்ல இருக்கு - கப்பும் பக்கத்துலயே வச்சிருக்கேன். ஊத்திக் குடி. தோ வந்துட்டேன்.

Midshot - நளினி தன்னுடைய நடையை அளந்தவாறு டைனிங் டேபிளை நெருங்கி, ஃப்ளாஸ்க்கை திறந்து அருகிலேயே இருந்த கப்பில் ஊற்றி குடிக்கிறாள் -

நளினி - (புன்னகையுடன்) எப்பவும் போலவே சூப்பர்.

Voice over - இன்னைக்கி சந்தோஷமாருக்காப்ல இருக்கு! ஏதாச்சும் விசேஷமா?

நளினி குரல் வந்த திசையை நோக்கி திரும்புகிறாள் - இல்லையே, ஏன் கேக்கறே?

Voice over - உன் குரல்லயே தெரியுதே - ஒன்னுமில்லன்னா சரி..

Midshot - பாத்ரூம் கதவு திறக்கிறது. தலையில் துவாலையுடன் நளினியின் மூத்த சகோதரி மல்லிகா ஒரு வெளியே வருகிறாள்.

மல்லிகா - நைட்டுக்கு ஃப்ரைடு ரைசும், சிக்கன் க்ரேவியும் செஞ்சிருக்கேன் - வர்ற வழியில ரெடி டு ஈட் பரோட்டா ஒரு பாக்கெட் வாங்கிட்டு வந்தேன் - ஃப்ரிட்ஜ்ல இருக்கு. வேணும்னா சாப்டறப்போ ஓவன்ல சூடு பண்ணிக்கோ. பேசியவாறே படுக்கையறையை நோக்கி செல்கிறாள் - வேணும்னா சூடு பண்ணி ஹாட் பேக்ல வச்சிரட்டுமா?

நளினி - வேணாம் - எல்லாத்தையும் டேபிள்ல வச்சிட்டு போயிருக்கா - நா பாத்துக்கறேன்.

Midshot - மல்லிகா உடை மாற்றிக்கொண்டு வெளியே வந்து  சமையலறையிலிருந்த உணவு பாத்திரங்களை எடுத்து வந்து மேசையில் வைக்கிறாள்.

மல்லிகா - எப்பவும் வைக்கற டைம் ஸ்லாட்லயே எல்லாத்தையும் வச்சிருக்கேன்.

நளினி - சரிக்கா.

மல்லிகா - சரி.. அப்ப நா கெளம்பறேன்.. சோபாவில் கிடந்த தன்னுடைய கைப்பையை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்புகிறாள் - வாயிலை நோக்கி நடந்தவளை நெருங்கி கட்டி அணைத்துக்கொள்கிறாள் நளினி - தாங்ஸ்க்கா -

மல்லிகா - ஏய்.. என்ன இது புதுசா - என்னைக்கிம் செய்யிறதுதான?

நளினி - நீ எனக்காகவே உன் வாழ்க்கையையும் இழந்துட்டு நிக்கறத பார்த்தா - I am extremely sorryக்கா -

மல்லிகா - சட்டென்று முகம் மாறி கலங்கிய கண்களை துடைத்துக்கொள்கிறாள் - ச்சீய் லூசு... ஒனக்கும் அதுக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்ல - அவருக்கு இது ஒரு சாக்கு, அவ்வளவுதான் - சரி பழசெல்லாம் எதுக்கு இப்ப - நா கிளம்பறேன் - நாளைக்கு சின்னதுக்கு மந்த்லி டெஸ்ட்டாம் - நா இல்லன்னா ரெண்டும் டிவிய விட்டு நகராதுங்க - பைம்மா - நா பூட்டிக்கிட்டு போறேன். நாளைக்கி ஈவ்னிங் பாக்கலாம் -
- வாசற்கதவை பூட்டிக்கொண்டு செல்ல நளினி ஹாலுக்குள் நுழைந்து சோபாவில் அமர்ந்து அருகில் இருந்த ரிமோட்டை கையில் எடுக்கிறாள் - வலது புற சுவரில் பொருத்தப்பட்டிருந்த ஸ்டீரியோவை நோக்கி பட்டனை அமர்த்த அடுத்த நொடியில் அறையெங்கும் மெல்லிய இசை சூழ்ந்துக்கொள்கிறது - கண்களை இறுக மூடியவாறு சோபாவில் சாய்கிறாள்.

*******

Indoor - பாஸ்கரின் படுக்கையறை - அறைக்குள் நுழைந்து விளக்கை தட்டிவிடாமல் நிற்கிறான். - வெளியே சாலையின் எதிர்புறத்தில் அமைந்திருந்த தெரு விளக்கின் மெல்லிய ஒளி ஜன்னல் திரையுனூடே - கண்களை சிறிது நேரம் மூடி இருட்டுக்கு பழகிக்கொண்டு மெள்ள திறக்கிறான்.

very dim lighting tight shot on Bhaskar's face - கால்சட்டை பையிலிருந்த கைக்குட்டையை எடுத்து கண்களின் குறுக்கே கட்டிக் கொள்கிறான் - கைகள் இரண்டையும் முன்னே நீட்டியவாறு நடக்கிறான் - one, two, three ஏதோ இடிக்கிறது - தடவிப் பார்க்கிறான் - அவனுடைய கணினி வைக்கப்பட்டிருந்த மேசை - So at the third step, the table அடுத்தத பாக்கலாம் -  one, two, three எதன் மீதோ ஏறி வழுக்கி விட தரையில் விழுகிறான் - தலை டீப்பாயில் மோதுகிறது - ouch என்ற முனகலுடன் கண் மறைப்பை அவிழ்த்து பார்க்கிறான் - காலையில் அவன் கழற்றி விட்ட வாக்கிங் ஷூ தரையில் கிடப்பதை பார்க்கிறான் - அருகில் இருந்த மேசை விளக்கை தட்டிவிட அறையில் மெல்லிய ஒளி பரவுகிறது. பாத்ரூமை நோக்கி விரைந்து விளக்கொளியில் தன் நெற்றியை பார்க்கிறான் -

(tight close up on the mirror image of his face - சற்று ஆழமாகவே கீறி ரத்தம் வடிவது தெரிகிறது  - Shit - வாஷ் பேசனின் மேலே இருந்த ஷெல்ஃபை திறக்கிறான் - முதலுதவி பெட்டி தெரிகிறது - திறந்து பஞ்சை எடுத்து டிஞ்சரை தொட்டு காயத்தின் மீது வைக்க எரிச்சலில் தன்னையுமறியாமல் அலறுகிறான் -

'என்னாது சார்?'  Guest House பணியாளனின் குரல் கீழிருந்து கேட்கிறது. -

'ஒன்னுமில்லைய்யா... உன் வேலைய பார்' - பாஸ்கர் அருகில் இருந்த பேண்ட் எய்டை எடுத்து சிலுவை வடிவத்தில் காயத்தின் மீது இடுகிறான் - ச்சை... குளிக்க முடியுமான்னு தெரியலையே... டாக்டர பாத்துரலாமா?

துவாலையை வாஷ் பேசன் பைப்பில் நனைத்து முகத்தையும் உடம்பையும் துடைத்துக்கொண்டு அறைக்குள் நுழைந்து உடை மாற்றிக்கொண்டு கீழே விரைகிறான்.

Indoor - Guest House Reception - 'யோவ் கபாலி.. இங்க பக்கத்துல டாக்டர் யாரும் இருக்காங்களா?'

Bhaskar's POV shot - கபாலி சீருடையில் சமையலறையிலிருந்து வருகிறான். பாஸ்கரின் நெற்றியை பார்க்கிறான். (Tight Close up on Bhaskar's forehead) என்னா சார்... இடிச்சிக்கிட்டீங்களா?

பாஸ்கர் (எரிச்சலுடன்) ஆமாய்யா... ஒரு இஞ்செக்ஷன் போட்டுக்கலாம்னு பாக்கேன்... பக்கத்துல டாக்டர் இருக்காரா... இல்ல அடையார் போவணுமா?

கபாலி - இருக்கார் சார் - மூனாவது வீட்ல - இருங்க இருக்காரான்னு பாத்துட்டு வரேன். அவர் இல்லன்னா மாதா கோயிலாண்ட சந்தோஷ் ஆஸ்பத்திரி இருக்குது - அங்க எந்நேரமும் ஆள் இருப்பாங்க - இருங்க வரேன்... (வெளியேறுகிறான்)

......

தொடரும்....

முதல் பார்வையில்.... 3 (தொடர்)

Outdoor - Evening - Skating Rink - Mid shot - ஐந்தாறு சிறுவர், சிறுமிகள் ஸ்கேட்டிங் செய்துகொண்டிருப்பது தெரிகிறது.

அங்கிருந்து காமரா திரும்பி எதிரில் சாலையின் மறுபுறத்திலிருந்த கட்டடத்தின் பால்கணியில் நிற்கும் பாஸ்கரை பார்க்கிறது.

பாஸ்கரின் POV shot - முந்தைய தினம் நட்சத்திர விடுதியில் மசாஜ் செய்த பெண்ணை அழைத்துச் சென்ற அதே மாருதி வேன் வந்து நிற்கிறது. ஓட்டுனர் அவசரமாக இறங்கி முன்பகுதியை சுற்றிக்கொண்டு ஓடிச் சென்று கதவைத் திறந்து நிற்கிறான் -

VOICE OVER : பாஸ்கர் - சரியான பந்தா பார்ட்டியா இருப்பா போலருக்கே - வண்டியிலருந்து இறங்குறதுக்கு கூட டிரைவர் வந்துதான் கதவ தொறக்கணும் போலருக்கு -

காரிலிருந்து இறங்கிய பெண் ஸ்கேட்டிங் வளையத்துக்குள் நுழைய ஸ்கேட்டிங் சிறுவர்கள் அவளை சூழ்ந்துக்கொள்கின்றனர் - அந்த பெண்ணின் கண்களில் கருப்புக் கண்ணாடி -

Mid shot - நளினி - கமான் பாய்ஸ் - let us start - one, two, three கைகளை தட்டுகிறாள் - அணிவகுத்து நின்ற சிறுவர்கள் வளையத்தை சுற்ற துவங்குகின்றனர்.

Close up -  பாஸ்கர் கண்களில் நளினியை அடையாளம் கண்டுகொண்ட மகிழ்ச்சி - அவளேதான் - இங்க மாஸ்டர் அங்க மசாஜர் - கிரேட்.

பால்கணியிலிருந்து திரும்பி அறைக்குள் நுழைகிறான்.

Indoor - Dull lighting - பாஸ்கரின் அறை - Mid shot - பாஸ்கர் அறை வாசல் வழியாக வெளியேறுகிறான்.

Outdoor - Skating Rink - Mid Shot - பாஸ்கர் நளினியை நெருங்குகிறான்.

POV shot on Nalini - பாஸ்கரின் நடை சப்தத்தை கேட்டு அவனை நோக்கித் திரும்புகிறாள்.

பாஸ்கர் (தனக்குள்) நம்மள அடையாளம் தெரியாத மாதிரி பாக்கறா பார்.. பாத்து ரெண்டு மணி நேரம் கூட ஆவலை.. அதுக்குள்ள மறந்துருச்சா - எல்லாம் அழகாருக்கோங்கற திமிர்.

நளினி - (புன்னகையுடன்) நீங்க யாரு? ஏதாச்சும் சொன்னீங்களா?

பாஸ்கர் (தனக்குள்) ஆமா ஒனக்கு திமிர்னு...

நளினி - Excuse me?

பாஸ்கர் - நத்திங்... நீங்கதான தாஜ்ல ....

நளினி - ஆமா... நீங்க....

பாஸ்கர் (தனக்குள்) பார்றா - இடைவெளி - I came to you for massage today - ரெண்டு மணிக்கி...

நளினி (புன்னகையுடன்) ஓ... மிஸ்டர் பாஸ்கர்...

(ஸ்கேட்டிங் செய்துக்கொண்டிருந்த மாணவர்களின் பக்கம் அவளுடைய முகம் திரும்புகிறது. பாஸ்கரும் அந்த திசையை பார்க்கிறான்)

பாஸ்கரின் POV shot - மாணவர்களுள் ஒருவன் தன் முன்னால் சென்றுக்கொண்டிருந்தவனை வேண்டுமென்றே இடறிவிட அவன் விழுந்துவிடுகிறான். இடறிவிட்டவன் கண்டுக்கொள்ளாமல் செல்ல அவனுடன் வேடிக்கை பார்க்க வந்திருந்த சகாக்கள் உரக்க சிரிக்கின்றனர். பாஸ்கர் ஓடிச் சென்று அவனை தூக்கிவிடுகிறான். அவன் பாஸ்கரின் கைகளை தட்டிவிட்டுவிட்டு தன் பாதையில் செல்ல பாஸ்கர் திகைப்புடன் திரும்பி நளினியை பார்க்கிறான். நளினியின் முகத்தில் லேசான புன்னகை மட்டும் - (தனக்குள்) என்ன மாஸ்டர் இவ.. அவன் பாட்டுக்கு தள்ளிவிட்டுட்டு போறான் இவ கண்டுக்காம நிக்கிறா?

நளினி - என்ன மிஸ்டர் பாஸ்கர் இந்த பக்கம்? ஸ்கேட்டிங் பண்ண வந்தீங்களா?

Mid shot

பாஸ்கர் (அவளை நெருங்கி) I am going to be here only for about ten days... அதுக்குள்ள படிச்சிற முடியுமா?

நளினி (சிரிக்கிறாள்) அது ஒங்க ஆட்டிட்டியூட பொறுத்து இருக்கு...

பாஸ்கர் - அப்படீன்னா?

நளினி - உண்மையிலேயே உங்களுக்கு படிக்கணும்னு இருந்தா ஒரு வாரத்துலயே படிச்சிறலாம்..

பாஸ்கர் - அப்பன்னா நாளைக்கே சேந்துரலாமா?

நளினி (சிரிக்கிறாள்) ஏன் நாளைக்கி? இப்பவே சேந்துரலாமே - கேஷ் கொண்டு வந்திருக்கீங்களா? ஃபைவ் ஸ்டார் ஸ்பாவுக்கு போற ஆளாச்சே - கேஷுக்கு பஞ்சமாருக்குமா என்ன?

பாஸ்கர் - சிரிக்கிறான்..எவ்வளவு கட்டணும்?

நளினி - ரிங்கின் மறுபகுதியில் இருந்த சிறு அறையை காட்டுகிறாள்..

(பாஸ்கரின் POV Shot) நளினி காட்டிய திசையில் ஒரு சிறு அறையும் அதனுள்ளே ஒரு இளம் பெண் அமர்ந்திருப்பதும் தெரிகிறது..

நளினி - You can pay there -  ரெண்டு வாரம்னாலும் ஒரு மாச ஃபீ டெப்பாசிட் கேப்பாங்க - அப்புறம் ஸ்கேட்டிங் காஸ்ட் - சொந்தமா வாங்கிக்கலாம் - இல்லன்னா ஒரு மாச வாடகைக்கு எடுத்துக்கலாம் - உங்க சவுகரியப்படி...

பாஸ்கர் திரும்பி நளினியை பார்க்கிறான் - I will buy the skates. அந்த அறையை நோக்கி நடக்கிறான்.

.........

Outdoor - Late evening - Mid shot - ஸ்கேட்டிங் ரிங்க்கில் பாஸ்கரும் நளினியும் மட்டும் - பாஸ்கர் நாலடி எடுத்து வைப்பதற்குள் பல முறை விழுகிறான் -

நளினி (அவனருகில் நெருங்கி புன்னகையுடன்) எத்தனை தடவை விழுந்தாலும் கவலைப்படாம எழுந்து ட்ரை பண்றீங்க பாஸ்கர் -

பாஸ்கர் - ஆனா ஒருதரம் கூட நா கைகுடுத்து தூக்க மாட்டேன்னு பிடிவாதமா நிக்கிறீங்க..

நளினி (உரக்க சிரிக்கிறாள்) ஓ அதுக்குத்தானா? I didn't know.... (தன் வலது கையை நீட்டுகிறாள்) - கமான் ஹோல்ட் மை ஹாண்ட்...

பாஸ்கர் தன்னுடைய கரத்தை நீட்டுகிறான். ஆனால் நளினி அவனுடைய கரத்தை பற்றாமல் காற்றை துழாவ அவன் திகைப்புடன் அவளுடைய முகத்தை பார்க்கிறான்

பாஸ்கர் பார்வையில் POV Shot -  நளினி - (புன்னகையுடன்) Sorry Bhasker.. you will have to get hold of my hand... I can't see...

பாஸ்கர் (திகைப்புடன்) What do you mean you can't see?

நளினி (சிரிக்கிறாள்) As I said... என்னால பாக்க முடியாது... ஏன்னா I am Blind! (கருப்புக் கண்ணாடியை கழற்றுகிறாள்)  Tight Close up on her eyes  பார்வையற்ற ஆனால் அழகிய இரு கண்கள் திரை முழுவதும்...

..........

Outdoor - Night - Mid shot - பாஸ்கரின் விருந்தினர் மாளிகை - வரவேற்பறை - பாஸ்கரும் நளினியின் எதிரெதிரில் - நிசப்தம் - ஹாலில் இருந்த சுவர்க்கடிகார ஓசை மட்டும்...

பாஸ்கர் - (மெல்லிய குரலில்) என்னால இமாஜின் பண்ண முடியல மிஸ் நளினி... How can you?

Close up shot of Bhaskar and Nalini's faces - மாற்றி, மாற்றி...

நளினி (புன்னகையுடன்) How can I what?

பாஸ்கர் - I mean உங்களால எப்படீங்க மானேஜ் பண்ண முடியுது - மசாஜ் ஓக்கே - இடைவெளி - ஆனா ஸ்கேட்டிங்...

நளினி (புன்னகையுடன்) மனசிருந்தா எல்லாம் முடியும்.... மசாஜ்  மன நிறைவுக்கு - ஸ்கேட்டிங் பணத்துக்கு... ரெண்டுக்குமே பார்வை அத்தனை முக்கியமில்லைன்னு நினைக்கேன் - ரோடுல ஸ்கேட்டிங் போறதாருந்தாத்தான் கொஞ்சம் ரிஸ்க் - இங்க வளையத்துக்குள்ளவே சுத்துறதுக்கு அது தேவையில்லை...

பாஸ்கர் - But how do you coach your students?

நளினி - அதுக்கு ரெண்டு அசிஸ்டெண்ட்ஸ வச்சிருக்கேன் - காலையில ஒருத்தர், ஈவ்னிங்ல ஒருத்தர் - நீங்க கவனிச்சிருக்க மாட்டீங்க...

பாஸ்கர் - (சிரிக்கிறான்) Yeah I was  watching only you. - இடைவெளி - அங்க ஒரு பையன் வேணும்னே இன்னொருத்தனோட கால தட்டிவிட்டத நீங்க கவனிக்காம விட்டப்ப என்ன மாஸ்டர் இவங்கன்னு நினைச்சேன் - இப்பத்தான் தெரியுது (தன் தவறை உணர்ந்த பாஸ்கர் நாக்கை கடித்துக்கொள்கிறான்) I am sorry..

நளினி (புன்னகையுடன்) Don't be... ஆனா அத நா கவனிச்சேன்...

பாஸ்கர் - (திகைப்புடன்) எப்படீங்க?

நளினி - நான் கவனிச்சேன்னுதான் சொன்னேன், பாத்தேன்னு சொல்லலை - கவனிக்கறதுக்கு பார்வை தேவையில்லை - உணர்வு இருந்தாலே போறும். அது என்னைய மாதிரி ஆளுங்களுக்கு கொஞ்சம் ஜாஸ்தியாவே இருக்கும்...

பாஸ்கர் - (புன்னகையுடன்) அப்படியா? அப்புறம் ஏன் அத கண்டுக்காம விட்டுட்டீங்க?

நளினி - அது ஒரு adolescent gameனும்பாங்களே அந்த மாதிரி - இந்த வயசுல அதெல்லாம் சகஜம் - அந்த பையன் தள்ளிவிட்டவுடனே நீங்க போயி தூக்கிவிட்டீங்களே அது அந்த பையனுக்கு புடிச்சிருக்காதே? Am I right?

பாஸ்கரின் ஒரு சின்ன Flashback - அந்த சிறுவன் தன்னுடைய கரங்களை தட்டிவிட்டுவிட்டு எழுந்து சென்றது தெரிகிறது - You are right.. ஆனா அத எப்படி உங்களால உணர முடிஞ்சது?

நளினி (புன்னகையுடன்) உணர முடியாது -- அந்த பையன் விழுந்த ஓசை - என் பக்கத்துல நின்னுக்கிட்டிருந்த நீங்க அவசரமா போன கால் ஓசை -  அந்த பையன நீங்க தூக்கிவிட்டப்போ சுத்தியிருந்த பசங்க சிரிச்சது - இத என்னால கேக்க முடியுமே - மத்தபடி அந்த வயசு பசங்க எப்படி ஃபீல் பண்ணுவாங்கங்கறது எக்ஸ்ப்ரீயன்சுல வந்ததுதான் - நாமளும் அந்த வயச கடந்துதான வந்திருக்கோம்!

பாஸ்கர் (தன்னையுமறியாமல் தன்னுடைய கரங்களை தட்டுகிறான்) Excellent Ms. Nalini - நீங்க சைக்காலஜி மேஜரா?

நளினி உரக்க சிரிக்கிறாள்.. பிறகு எழுந்து - உங்க காஃபிக்கி ரொம்ப தாங்ஸ் - நேரமாச்சு - என்னை வீட்ல கொண்டு விட்டுட்டு மாணிக்கம் போகணும்... He is staying in the suburbs... இப்பவே போனாத்தான் சரியாருக்கும்....

பாஸ்கர் (எழுந்து அவளை நெருங்கி) If you don't mind... நா ஒன்னு சொல்லலாமா?

நளினி - சொல்லுங்க...

பாஸ்கர் - உங்க டிரைவர அனுப்பிருங்க - I will drop you at home... I mean if it is ok with you..

நளினி - தப்பா நினைச்சிக்காதீங்க பாஸ்கர் - இன்னைக்கி வேணாம் - Maybe some other time... ரெண்டு வாரம் இங்கதான இருக்கப் போறீங்க?

வாசலை நோக்கி நடக்க பாஸ்கர் தன்னுடைய ஏமாற்றத்தை மறைத்துக்கொண்டு அவளை பிந்தொடர்கிறான்...

.........

தொடரும்...

முதல் பார்வையில்.... 2 (தொடர்)

உட்புறக் காட்சி - mid shot - day/dim lighting - நட்சத்திர விடுதிக்கே உரிய பணக்காரத்தனமான அறை - வாசல் கண்ணாடியில் மசாஜ் பார்லர் என்ற பெயர்-பலகை ரிவர்சில் தெரிகிறது - பாஸ்கர் ஒரு சோபாவில் சரிந்து அமர்ந்து காத்திருக்கிறான் -  காலடியில் ஒரு கான்வாஸ் பை - வாய் திறந்து கிடக்கிறது - ஒரு வெள்ளை நிற துவாலையை அதிலிருந்து எடுத்து தோளில் போட்டுக்கொள்கிறான் - காமரா பின்வாங்கி அறையில் வேறொரு பெண்ணும் இருப்பதைக் காட்டுகிறது - எதிரிலிருந்த அறைக்குள்ளிருந்து இருவர் பேசுகின்ற ஒலி மட்டும் -

ஆண் குரல் - ஆங்... அங்கதான் - இன்னும் கொஞ்ச கீழ - இடுப்புக்கு கொஞ்சம் கீழ - மெதுவா - My God  - Wonderful - You have wonderful hands - It is so soothing - இப்படியே இருந்துரலாம் போலருக்கு - நீ பாட்டுக்கு எங்கூடவே வந்து இருந்துரலாம்...

பெண் குரல் - அப்ப ஒங்க வைஃப்?

ஆண் குரல் - அவ கெடக்கா (சிரிப்பு).

Indoor - Mid shot - பாஸ்கர் ஓரக்கண்ணால் தன் எதிரில் அமர்ந்திருந்த இளம் பெண்ணைப் பார்க்கிறான்

பாஸ்கரின் POV shot - அந்த பெண் அவனுடைய பார்வையை தவிர்த்து வெட்கத்துடன் தலைகுணிந்துக் கொள்கிறாள்

அறைக்குள்ளிருந்து - பெண் குரல் -  ஒங்க நேரம் முடிஞ்சிருச்சி சார் - அடுத்த க்ளையண்ட் காத்துக்கிட்டிருக்கார் - எழுந்து ட்ரெஸ் பண்ணிக்குங்க - ப்ளீஸ்

Mid shot - கதவுகளை திறந்துக்கொண்டு ஒரு முதியவர் வெளியேறுகிறார்.

பெண் குரல் (அறைக்குள் இருந்து) மிஸ்டர் பாஸ்கர் - If you are there please remove your shoes and come.

Mid shot - பாஸ்கரன் எழுந்து தன்னுடைய காலணிகளை கழற்றிவிட்டுவிட்டு துவாலையுடன் குரல் வந்த அறைக்குள் நுழைகிறான்.

Mid shot - very dull light almost dark - அறைக்குள்   ஸ்ட்ரெச்சர் போன்ற அமைப்பில் ஒரேயொரு படுக்கை - மெலிதான வெள்ளை நிற படுக்கையும் foam தலையணையும் - மசாஜ் க்ரீம் பாட்டில்கள் - மற்றும் இதர சாமான்கள் - காமராவுக்கு முதுகைக் காட்டிக்கொண்டு ஒரு பெண்  -

திரும்பாமல் பேசுகிறார் (குரல் மட்டும்) Please remove you shirt and lie down on the table Mr.Bhasker -

காமரா பின்வாங்கி பாஸ்கருடைய முகத்தை காட்டுகிறது - close up - மசாஜ் செய்பவர் ஒரு பெண்ணா என்று தயங்குவது தெரிகிறது -

Mid shot - தயக்கத்துடன் தன்னுடைய டீ சர்ட்டை கழற்றிவிட்டு படுக்கையில் ஏறி குப்புற படுக்கிறான் - கையோடு கொண்டு வந்திருந்த டவலை தன்னுடைய இடுப்பின் குறுக்கே போட்டுக்கொள்கிறான்.

Close up - மசாஜ் பெண்ணின் (நளினி) முகத்தில் ஒரு லேசான புன்னகை - First time?

பாஸ்கர் - Yes and I could never imagin that it would be a lady massager..

Mid shot - நளினியின் முகத்தில் புன்னகை விரிகிறது - ஸ்டார்ட் பண்லாமா?

பாஸ்கர் - (கேலியுடன்) Do I have a choice?

நளினி - ரிலாக்ஸ் - பதினஞ்சே நிமிஷந்தான் - பேசியே ஒரு நிமிஷம் போயிருச்சி - இடைவெளி - Do you have any preference - I mean - தோள், கைகள், இடுப்பு, கழுத்து அப்படின்னு ஸ்டார்ட் பண்றதுக்கு specific area ஏதாச்சும்...

பாஸ்கர் - ஃப்ராங்கா சொல்லணும்னா இதான் எனக்கு ஃபர்ஸ்ட் டைம் - இந்த மசாஜ் பார்லர் ரொம்ப பாப்புலர்னு சொன்னாங்க - So I leave it to you.

நளினி - ஓக்கே - பதினஞ்சி நிமிஷத்துக்கு அப்புறம் சொல்லுங்க - Now please don't talk - கண்ண மூடிக்கிட்டு இந்த ம்யூசிக்க மட்டும் கேளுங்க -

அறையை சுற்றிலும் அமைக்கப்பட்டிருந்த ஒலிபெருக்கிகளிலிருந்து மெல்லிய புல்லாங்குழல் இசையும் நளினியின் நேர்த்தியான, இதமான மசாஜும்  அவனையுமறியாமல் கண்களை மூட வைத்தன -

Tight Close up - நளினியின் கரங்கள் பாஸ்கரின் கழுத்துப் பகுதியிலிருந்து தோள், முதுகு வடம், விலா, மெள்ள, மெள்ள இறங்கி இடுப்பு என அவளுடைய இரு உள்ளங்கைகளும் உலா வருகின்றன -

பாஸ்கர் முனகும் வலி கேட்கிறது -

நளினி ரகசியக் குரலில் - Am I hurting you?

பாஸ்கர் முனகுகிறான் - No it is wonderful -  I've never felt like this - Tight Close up on his face - கண்களின் ஓரத்திலிருந்து கண்ணீர் வழிகிறது -  My God - I am overwhelmed by your silken touch...

Tight Close up on Nalini's face - புன்னகை விரிகிறது - இங்க வர்ற எல்லாரும் சொல்றதுதான் - தாங்ஸ்...

பாஸ்கர் மவுனமாகிப் போகிறான் - அவனையுமறியாமல் அழுகிறான் - உடல் லேசாக குலுங்குகிறது - I am sorry - I am so overwhelmed...

நளினி - வெக்கப்படாம அழுங்க - அழுகையும் ஒரு வெளிப்பாடுதான? இதுக்குத்தான இங்க வந்தீங்க -

நளினியின் கைகள் தன்னுடைய வேலையை தொடர அடுத்த பத்து நிமிடங்கள் அறையில் நிசப்தம் நிலவுகிறது மெல்லிய இசையைத் தவிர -
பிறகு....

Mid shot - நளினி -  சாரி மிஸ்டர் பாஸ்கர் - பதினஞ்சி நிமிசம் ஆயிருச்சி - சைட்ல நாப்கின்ஸ் இருக்கு. வேணும்னா எடுத்துக்குங்க - கையில ஆயில் பட்டிருந்தா துடைச்சிக்கலாம் - See you next time - bye - அவனிடமிருந்து முகத்தை திருப்பிக் கொள்கிறாள்.

Mid Shot - பாஸ்கர் எழுந்து சில நாப்கின் துண்டுகளை எடுத்து கைகளை துடைத்துக்கொள்கிறான் - குணிந்து தன்னுடைய டீ சர்ட்டை எடுத்து தலையை நுழைத்துக் கொண்டு  திரும்பி நிற்கும் நளினியை பார்க்கிறான் (POV Shot) நளினி அடுத்த கஸ்டமருடைய பெயரை தன் அருகிலிருந்த அட்டையை பார்க்கிறாள் - Tight Close up on the Pad - Miss Shaw? If you are there please come in -.

பாஸ்கர் அவளுடைய முகத்தை பார்க்க முடியாத ஏக்கத்துடன் வெளியேறுகிறான்...

......

Hotel Lobby - Indoor - Mid shot - பாஸ்கர் விருந்தினர் அமரும் பகுதியில் ஒரு சோபாவில் அமர்ந்திருக்கிறான் - அவனுடைய பார்வை மசாஜ் பார்லரின் வாயில் மீது -

பாஸ்கருடைய POV shot - Mid shot - கதவுகள் திறந்து அவன் சற்று முன் பார்த்த இளம் பெண் வருகிறாள் - மிஸ் ஷா -

Mid shot  பாஸ்கர் சலிப்புடன் முகத்தை திருப்புகிறான் -

காமரா அவனுடைய பார்வையில் - POV shot - விருந்தினர் பகுதியை வலம் வருகிறது -

Voice over (குரல் மட்டும்) பாஸ்கர் - வாவ் - சென்னையா இது? ரெண்டு வருசத்துல இப்படியொரு சேஞ்சா - சட்டென்று நினைவுக்கு வந்ததுபோல் மசாஜ் பார்லர் வாசலை பார்க்கிறான்.

பாஸ்கருடைய POV shot - அறையிலிருந்து வெளியேறி ஒரு பெண் லாபியை நோக்கி நடப்பது தெரிகிறது (பின்புறத்திலிருந்து).

Mid shot - பாஸ்கர் கைப்பையை எடுத்துக்கொண்டு பின்னால் விரைகிறான் - அந்த பெண் வரவேற்பு கவுண்டரில் நின்றவர்களை பார்த்து கையசைப்பதும் அவர்கள் பதிலுக்கு புன்னகைப்பதும் தெரிகிறது -

Mid shot - வரவேற்பு பெண்களில் ஒரு பெண் - Take care - your vehicle is waiting outside.

Mid shot - நளினி - தாங்ஸ் - நாளைக்கி பாக்கலாம் - பை..

Mid shot - கைகளை அசைத்தவாறு வாயிலை நோக்கி நடக்கிறாள் - வாயிலில் நின்ற வாகன (மாருதி ஓம்னி ) ஓட்டுனர் கதவைத் திறந்து இறங்கி அவளை நோக்கி சென்று  அவளுடைய கைப்பையை வாங்கிக்கொண்டு அவளுடைய கரங்களைப் பிடித்து வாகனத்தில் ஏற்றுகிறார் -

Mid shot - காமரா பின்வாங்கி பாஸ்கர் வாயிலை நோக்கி விரைந்து நடப்பதைக் காட்டுகிறது - அதற்குள் நளினி வாகனத்தில் ஏறி அமர்ந்துக்கொள்ள  ஓட்டுனர் கதவை அடைத்துவிட்டு தன் இருக்கையில் ஏறி அமர்கிறார் -

Outdoor - Mid shot on Nalini - அவளுடைய முகம் ஹோட்டல் வாயிலை நோக்கி திரும்புகிறது - முகத்தில் இருந்த கூலிங் கிளாஸ் கண்ணாடி பாஸ்கர் அவளுடைய முகத்தை அடையாளம் காண முடியாமல் தடுக்கிறது - ஆனாலும் எங்கோ பார்த்திருப்பது போன்ற நினைவு - அவன் நிதானிப்பதற்குள் வாகனம் நகர்கிறது -

Outdoor - Day light - பிற்பகல் நேரம் -  Mid shot - பாஸ்கர் தன்னுடைய இருசக்கர வாகனத்தை நோக்கி ஓடுகிறான்.

Outdoor -  பாஸ்கர் பார்வையில் - POV Shot - அவனுடைய வாகனத்திற்கு முன்பு மூன்று நாற்சக்கர வாகனங்கள் அவனை வெளிவாசலை கடக்கவிடாமல் நிற்கின்றன -

Outdoor சாலை - Long shot - பாஸ்கரின் POV shot -  நளினியின் வாகனம் ஒரு வளைவில் திரும்பி மறைகிறது.

தொடரும்...

முதல் பார்வையில்.... (தொடர்)

சில தினங்களுக்கு முன்பு 'At First Sight' என்ற திரைப்படத்தை தொலைக்காட்சியில் பார்க்க நேர்ந்தது.

பத்திரிகைகளில் வெளிவந்த ஒரு கட்டுரையை கருவாக வைத்து உருவாக்கப்பட்ட கதை.

முழுக்கதையையும் இரண்டே வரிகளில் கூறிவிடலாம்.

ஒரு வயதில் பார்வையை முற்றிலுமாக இழந்த கதாநாயகன் தன்னுடைய முப்பதாவது வயதில் தன்னுடைய காதலியின் தூண்டுதலால் ஒரு அறுவை சிகிச்சையை செய்துக்கொண்டு அதை திரும்பப் பெறுகிறார். ஆனால் அவருடைய துரதிர்ஷ்டம் ஒருசில மாதங்களிலேயே மருத்துவர்களாலும் கண்டுபிடிக்க முடியாத ஒரு குறையால் அதை மீண்டும் இழந்துவிடுகிறார்.

பார்வை கிடைக்கப்பெற்ற அந்த குறுகிய காலத்தில் அதை முழுமையாக அனுபவிக்க முடியாமல் பல இன்னல்கள் குறுக்கிட பார்வையே இல்லாமல் இருந்த காலத்தை எண்ணி ஏங்குகிறார்.  பார்வை கிடைப்பதற்கு காரணமாக இருந்த அவருடைய காதலியுடனான உறவிலும் விரிசல் ஏற்படுகிறது. ஆனால் பார்வை மீண்டும் மங்க ஆரம்பிக்கும்போது ஐயோ மீண்டும் பார்வை போகிறதே என்று கலங்குகிறார். இதை உணர்ச்சிபூர்வமான காட்சிகளாலும் வசனங்களாலும் அருமையாக கூறியிருக்கிறார் இயக்குனர்.

இத்தகைய கதையை தமிழில் திரை உலகில் கனவிலும் நினைத்துப்ப்பார்க்க முடியவில்லை.  அப்படியே எடுத்தாலும் அதை தமிழ் சினிமாவுக்கே உரித்தான நகைச்சுவை காட்சிகள், பாடல்கள் மற்றும் சண்டைக் காட்சிகள் இல்லாத, அதிகபட்சம் 90 நிமிடங்களே ஓடக்கூடிய படமாக எடுக்க முடியுமா?

எடுக்க முடியும் என்று நினைத்து கதையை சிதைக்காமல் நம்முடைய தமிழ் பண்பாட்டுக்கு! ஏற்றமுறையில் - அதாவது நாயகி ஏற்றிருந்த பாத்திரத்தை நாயகன் பாத்திரமாக - மாற்றியிருக்கிறேன். (ஒரு ஆண் பெண்களுக்கு மசாஜ் செய்யமுடியும் என்பதை நம்மால் சிந்தித்துப்பார்க்க முடியவில்லை இல்லையா? இந்த திரைப்படத்தில் பார்வையிழந்த கதாநாயகன் ஒரு மசாஜ் ஊழியர். அவருடைய நேர்த்தியான மசாஜில் மயங்கித்தான் அவருக்கு தோழியாகிறார் நாயகி!!).

மேலும் கதாநாயகி இதில் ஒரு ஆர்க்கிடெக்டாக வருவார். அந்த துறையைப் பற்றி எனக்கு ஒன்றும் தெரியாததால் என்னுடைய தழுவலில்  கதாநாயகன் ஒரு வங்கி உயர் அதிகாரியாக மாறுகிறார்!

கதையை ஒரு திரைக்கதை பாணியில் சொன்னால் என்ன என்றும் தோன்றியது.  என்னுடைய மனக்கண்களில் இப்போதும் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் காட்சிகளை அப்படியே பிரதிபலிக்கும் வகையில் வழங்க நினைத்ததன் விளைவே இந்த திரைக்கதை.

இது என்னுடைய கன்னிமுயற்சி என்பதால் காமரா கோணங்கள், காட்சி அமைப்புகள் ஆகியவற்றை விவரிக்கும்போது சில,பல தவறுகள் ஏற்பட வாய்ப்புண்டு. அவற்றை அவ்வப்போது சுட்டிக்காட்டினால் திருத்திக்கொள்வேன். என்னுடைய அலவலக பணிக்கு இடையூறு ஏற்படாத விதத்தில், தினந்தோறும் என்றில்லாவிட்டாலும் வாரத்தில் இரண்டு அல்லது மூன்று முறை இந்த தொடரை எழுதலாம் என்று நினைக்கிறேன்..

**********

முதல் பார்வையில்....

பாத்திரங்கள்

கதாநாயகன் பாஸ்கர் - ஒரு சிறிய வங்கியின் தலைமையகத்தில் பணியாற்றும் கணினி இலாக்கா தலைவர். வேலைப்பளுவால் ஏற்பட்ட மன அழுத்தத்திலிருந்து விடுபட இருவார விடுப்பில் சென்னை வருகிறார் - அடையார் பெசண்ட் நகர் கடற்கரையை ஒட்டி அமைந்திருந்த வங்கியின் வசதியான விருந்தினர் மாளிகையில் தங்குகிறார்.

கதாநாயகி நளினி - இருபாலாரும் செல்கிற ஒரு ஐந்து நட்சத்திர விடுதியில் மசாஜ் பார்லர் நடத்துகிறார். ஸ்கேட்டிங் செய்வதில் வல்லவர். சென்னை அடையார் பெசண்ட் நகரில் ஸ்கேட்டிங் பள்ளி ஒன்றையும் நடத்துகிறார்.

மல்லிகா  - நளினியின் மூத்த சகோதரி கணவனை விட்டு பிரிந்து இருப்பவள்.

இவர்களை சுற்றிலும் இவர்களுடைய நண்பர்கள், உறவினர்கள்  மற்றும் பலர்.

இதில் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ள காட்சி மற்றும் காமரா கோணங்களைப் பற்றி ஒரு விளக்கம்:

உட்புறக் காட்சி - Indoor
வெளிப்புறக் காட்சி - Outdoor
இடுப்புக்கு மேலே தெரிகின்ற காட்சி - Mid shot (பெரும்பாலான காட்சிகள் இந்த கோணத்தில்தான்)
அருகாமை காட்சி - Close up shot (பெரும்பாலும் கதாபாத்திரங்களின் முகம்)
மிக அருகாமை காட்சி - Tight Close up shot
ஒருவரின் பார்வையில் - Point of view shot
பேச்சு ஒலி மட்டும் - Voice Over (அதாவது திரையில் இல்லாத ஒருவரின் குரல்)
பகல் காட்சி - Day Shot
இரவு காட்சி - Night Shot
****

வெளிப்புறக் காட்சி (Out door) - அதிகாலை நேரம் - பெசண்ட் நகர் கடற்கரை -

விருந்தினர் மாளிகை - முதல் மாடி பால்கணியில் நிற்கும் பாஸ்கரின் பார்வை கோணம் (POV - Long Shot- தொலைதூர காட்சி) - தொடுவானத்தில் கதிரவன் உதிக்கிறான் காட்சி - மஞ்சள் கலந்த நீல வாணம்.. ஆங்காங்கே மேகக் குவியல்கள் - ஓயாமல் கரையை வந்து மோதித் திரும்பும் கடலலைகள் - அதன் ஓசை மெல்லிதாக கேட்கிறது.

பாஸ்கரனின் பார்வை கோணம் - காமரா பின்வாங்கி கடற்கரைச் சாலையை ஒட்டியுள்ள ஒரு ஸ்கேட்டிங் ரிங்க்கை (Skating Rink) காட்டுகிறது. ஐந்து வயதிலிருந்து பதினைந்து வரையிலான இளைஞ, இளைஞிகள் ஸ்கேட்டிங் செய்கின்றனர். அவர்களுக்கு மத்தியில் ஒரு இளம், சிக் உருவத்தில் உடலை இறுக்கி அணைத்துக்கொண்டிருந்த ஆடையில் ஒரு பெண் மாஸ்டர் (நளினி)... (Tight Shot - மிக, மிக அருகில் காலிலிருந்து தலைவரை ஸ்லோ மோஷனில் அளக்கிறது)  நளினி ஒரே இடத்தில் நின்று மின்னல் வேகத்தில் சுழல்கிறார்.

வெளிப்புறக் காட்சி - தொலைதூர காட்சி - ஸ்கேட்டிங் ரிங்க்கிலிருந்து  -

ஸ்கேட்டிங் ரிங்கிற்கு எதிர்புறமுள்ள ஒரு இரண்டடுக்கு மாளிகையின் முதல் மாடி பால்கணி - காலை நடைபயிற்சிக்கு செல்லும் உடையிலிருந்த பாஸ்கரின் பார்வை காமராவில் நிலைத்திருக்கிறது - 'வாவ்' என்று அவனுடைய உதடுகள் குவிகின்றன. வலது கையை உயர்த்தி ஆட்டுகிறான்.

வெளிப்புறக் காட்சி - பாஸ்கரின் பார்வையில் - அருகாமை காட்சி - நளினியின் முகம்  -

பாஸ்கரின் கையசைவுக்கு நளினியின் முகத்தில் எவ்வித ரெஸ்பான்சும் இல்லை.

Midshot - நளினி - OK Boys, Time is up. Pack up. See you tomorrow.

Midshot - ஸ்கேட்டிங் செய்துக்கொண்டிருந்த அனைவரும் அப்படியே நிறுத்திக்கொள்கின்றனர். சிலர் தரையில் அமர்ந்து ஸ்கேட்டிங் காலணிகளை கழற்றுகின்றனர்  - வேறு சிலர் அப்படியே ரிங்கை விட்டு வெளியேறுகின்றனர்.

காமரா பின் நகர்ந்து நளினி தரையில் அமர்ந்து தன்னுடைய ஸ்கேட்டிங் காலணிகளை கழற்றுவதை காட்டுகிறது.

வெளிப்புறக் காட்சி - Close up அருகாமை காட்சி -

பாஸ்கரின் முகத்தில் லேசான கோபம் -  நளினி தன்னுடைய பாராட்டை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை என்பதால் - 'திமிர்' என்று முனுமுனுக்கிறான். 'அழகாருக்கோம்கற திமிர்...' பால்கணியிலிருந்து திரும்பி அறைக்குள் நுழைகிறான்.

......

முதல் பார்வையில்....

டைட்டில் ஓடுகிறது
........

உட்புறக்காட்சி (Indoor Shot) - day/dull lighting -

காமரா அறையை சுற்றி வலம் வருகிறது - பணக்காரத்தனமான ஃபர்னிச்சர்கள் - சுவர்களில் பிரபல ஓவியர்களின் ஓவியங்கள் - விசாலமான படுக்கை - பாச்சிலர் அறை என்பதற்கான அடையாளம் ஏதும் இல்லாமல் எல்லாம் வைக்கப்பட வேண்டிய இடத்தில் - பாஸ்கர் படுக்கையை ஒட்டிய மேசையில் அமர்ந்து தன்னுடைய மடிக்கணினியில் பணியாற்றிக்கொண்டிருக்கிறான். செல்ஃபோன் ஒலிக்கிறது. திரையை பார்க்கிறான்.

அருகாமை காட்சி - பாஸ்கரின் முகம் - உதடுகள் சலிப்புடன் வளைகின்றன

பாஸ்கர் - யாரு பாபுவா? ஒரு ரெண்டு நாள் லீவுல வந்தா பொறுக்கலையா? எதுக்கு இப்ப கூப்ட்டே?

எதிர்முனையில் சிரிப்பு ஒலி.

பாஸ்கர் - சரி, சிரிச்சது போதும் விஷயத்த சொல்லு - இடைவெளி - என்னது, அப்படியா? இரு பாத்து சொல்றேன் -

மிக அருகாமை காட்சி (Tight close up) பாஸ்கர் தன்னுடைய மேசையை துழாவுகிறான்.

பாஸ்கரின் பார்வையில் - ஒரு நீல நிற கோப்பு திறக்கப்படுகிறது - அதிலுள்ள காகிதங்கள் வேகமாக புரட்டப்படுகின்றன..

பாஸ்கர் - இரு ஒருநிமிஷம் -  இதோ.. இதான்..  நீ என்ன சொன்னே? - இடைவெளி - நம்ம RFP ல ரொம்ப தெளிவா சொல்லியிருக்கோமே - டெக்னிக்கல் ப்ரொப்போசல்ல கமர்ஷியல்ஸ் எதுவும் இருக்கக் கூடாதுன்னு - இடைவெளி - ஆமா - நம்ம டெண்டர்ல சொல்லியிருக்கா மாதிரி ரெண்டையும் தனித்தனி கவர்ல போட்டு சப்மிட் பண்ணணும்னு சொல்லு, இல்லன்னா ரிஜெக்ட் ஆயிரும்கறதையும் தெளிவா சொல்லு - இடைவெளி - ஆமா, ஆமா -  நா திரும்பி வர்றதுக்குள்ள டெண்டர் டேட் முடிஞ்சிரும் - அத கணக்கு பண்ணித்தான் ரெண்டுவாரம் லீவ் எடுத்தேன் - சேர்மன்கிட்டயும் நாம என்னல்லாம் செஞ்சிருக்கோம்னு சொல்லிட்டுத்தான் வந்திருக்கேன் - இடைவெளி -  கவர்ஸ் எல்லாமே சேர்மன் பேருக்குத்தான் வரும் - ஆனா வந்தவுடனே உங்கிட்ட குடுக்கச் சொல்லி நா அவரோட பிஏ கிட்ட சொல்லியிருக்கேன் -  இடைவெளி - யாரு அந்த பி.ஏ வா? - இடைவெளி - ஆமா அவ திமிர் புடிச்சவதான், அழகா சிக்குன்னு இருக்கால்லே, அப்படித்தான் இருப்பா அதுக்கு நீயும் நானும் ஒன்னும் பண்ண முடியாது - இடைவெளி - ஆமா இங்க கூட காலையில நம்ம வீட்டு எதுத்தாப்பல ஒரு ஃபிகர பார்த்தேன் - இடைவெளி - நம்ம கெஸ்ட் ஹவுசுக்கு எதுத்தாப்பல - இடைவெளி - பெருசா ஒன்னும் இல்ல - ஸ்கேட்டிங் மாஸ்டர் போலருக்கு, சும்மா நச்சுன்னு இருக்கா - சூப்பரா ஒரு ட்விஸ்ட் அடிச்சா - வாவ்னு சொல்லி கையை அசைச்சேன் - கண்டுக்கவே இல்ல - இடைவெளி - சேச்சே அப்படியெல்லாம் இல்லை - நம்ம பால்கணிக்கு போன எதுத்தாப்பலதான் இருக்கு அந்த ஸ்கேட்டிங் ரிங்க்  - அதுல ஒரு லேடி மாஸ்டர் அழகா, சிக்குன்னு - பாக்காம இருக்க முடியுதா? - இடைவெளி - சரி, சரி ரொம்ப சிரிக்காத - நீ நா சொல்றா மாதிரி டெண்டர் கவரையெல்லாம் வாங்கி ரிக்கார்ட் பண்ணி வை - நா வர்றதுக்குள்ள எல்லாரும் சப்மிட் பண்ணிட்டாங்கன்னா சேர்மன்கிட்ட சொல்லு - அவர் பிரிக்கலாம்னு சொன்னா அவர் முன்னாலயே பிரிச்சி ஒரு டீட்டெய்ல்ட் ஸ்டேண்ட்மெண்ட் ப்ரிப்பேர் பண்ணி வை - நா வந்ததுக்கப்புறம் மத்தத பாத்துக்கலாம் - இடைவெளி - யாரு அந்த ஃபிகரா? ஏதாச்சும் டெவலப்மெண்ட்ஸ் இருந்தா சொல்றேன் - இதுக்குன்னே காத்துக்கிட்டிருப்பீங்களே - இடைவெளி - வேணாம் நானே கூப்பிடறேன், பை....

......
தொடரும்..

அப்பான்னா யாரு?

இது ஒரு உண்மை சம்பவம். எனக்கு தெரிந்த குடும்பத்தில் நடந்த நிகழ்வு. பெயர்களை மட்டும் மாற்றியிருக்கிறேன்...




ராமசாமி அடுக்களையை ஒழித்து பாத்திரங்களை சிங்க்கில் போட்டார். பாலில் உரை ஊற்றி ஹாட்பேக்கில் வைத்து மூடினார். 'குளிர் காலத்துல ஹாட்பேக்ல உரை ஊத்துன பால வைச்சி மூடி வைச்சா தயிர் நல்லா உரைஞசி கெட்டியா இருக்கும்.' மனைவி குரல் காதில் ஒலித்தது. ஹூம்.. என்ற ஒரு பெருமூச்சுடன் விளக்குகளை அணைத்துவிட்டு ஹாலுக்கு வந்து பத்து மணி செய்திக்காக தொலைக்காட்சி பெட்டி முன் அமர்ந்தார். தலைப்புச் செய்தியை மட்டும் பார்த்துவிட்டு படுப்பது வழக்கம். 'இன்னும் ஒரு நிமிசத்துல போட்டுருவான். ரிமோட்ட இந்த குட்டி எங்க தூக்கி போட்டுச்சோ தெரியலையே...'



ஹால் விளக்கை போடாமல் கையிலிருந்த செல்ஃபோன் வெளிச்சத்தில் சோபாவை துழாவினார். காணவில்லை. மெள்ள எழுந்து தன்னுடைய மகள் கமிலியின் படுக்கையறையை ஒட்டியிருந்த பேத்தி மஞ்சுவின் அறைக்குள் நுழைந்தார். மஞ்சுவுக்கு விளையாட எத்தனை பொம்மைகள் இருந்தாலும் சுட்டி டி.விதான் உலகமே. அதை மட்டும் மாற்ற விட மாட்டாள். அவளுக்கு போகத்தான் தாத்தா, அம்மா எல்லாருக்கும். ஆகவே டிவி ரிமோட் எப்போதும் அவள் கையில்தான்...



கட்டில் காலியாக இருந்தது. அருகில் தரையில் வேலைக்கார சிறுமியின் மீது காலை போட்டுக்கொண்டு உறங்கிப்போயிருந்த பேத்தியை தூக்கி கட்டிலில் கிடத்தினார். கட்டில் தலைமாட்டில் கிடந்த ரிமோட்டை எடுத்துக்கொண்டு ஓசைபடாமல் நடந்து அறையை விட்டு வெளியேறினார்.



தலைப்பு செய்தி முடிந்து போயிருந்தது. இனி அரை மணி நேரம் உட்கார்ந்திருக்கணும்... திரையில் அன்று மாலை நடந்த சாலை விப்பத்தைப் பற்றிய செய்தி ஓடிக்கொண்டிருந்தது. எந்த விவஸ்தையுமில்லாமல் விபத்தில் அடிபட்டு ரத்த வெள்ளத்தில் குற்றியிராக கிடப்பவர்களை காண்பிப்பதில் அப்படி என்னதான் கிக்கோ இந்த டிவி நிரூபர்களுக்கு... போறாததுக்கு பாதிக்கப்பட்டவர்களிடமே 'இது எப்படி நடந்துதுன்னு சொல்ல முடியுமான்னு' ஒரு கேள்வி... விவஸ்தை கெட்ட ஜன்மங்க...



இப்படியொரு விபத்தில்தான் அவளுடைய மனைவியும் மருமகனும் இறந்தார்கள்... மூனு வருசம்...



'புடிச்சாலும் புளியங்கொம்பாத்தான் புடிச்சிட்டீங்க ராமசாமி யூ.எஸ்.ல வேலை.... கைநிறைய சம்பளம். மாமனார், மாமியார், நாத்தனார், மச்சினன்னு எந்த பிடுங்கலும் இல்லை உங்க பொண்ணுக்கு..'



திருமணமாகி முதல் வருடத்திலேயே அழகாய் ஒரு பெண்குழந்தை. அதற்கு ஒரு வயது முடிந்தபோது 'ஒரு வாரம் லீவுல வந்துட்டு போயிரும்மா.. காது குத்தி மொட்டை போட்டுரலாம்.. ஆடம்பரம் இல்லாம குருவாயூர் கோயில்ல வச்சிக்கலாம்.' மருமகன் பரமசாது. மறுபேச்சில்லாமல் புறப்பட்டு வந்தார், மனைவி குழந்தையுடன்.. குருவாயூர் கோவிலில் மொட்டையடித்து, காது குத்திவிட்டு நேர்த்தி கடனை செலுத்திவிட்டு சந்தோஷமாய் திரும்பிக்கொண்டிருந்தபோதுதான் எமனாய் வந்தது அந்த தண்ணி லாரி... வாகன ஓட்டி மருமகனும், அவருக்கருகில் முன் சீட்டில் அமர்ந்திருந்த அவருடைய மனைவியும் அதே இடத்தில் பிணமானார்கள்.. விபத்துக்கு ஐந்து நிமிடத்திற்கு முன்புதான் அவர் 'கொஞ்சம் கண்ண மூடிக்கிறேன்.. நீ கொஞ்சம் முன்னால் வந்து உக்காரேன்.' என்று பின் சீட்டிலிருந்த தன் மனைவியை முன் சீட்டிற்கு வரச்சொல்லியிருந்தார். முன் சீட்டில் அமர்ந்து உறங்கினால் மருமகனுக்கு இடைஞ்சலாய் இருக்குமே என்ற எண்ணம்...

அதுவே இருவருக்கும் எமனாய் போனது...



பின்சீட்டில் இருந்த ராமசாமி, மகள் கமலி, மற்றும் ஒரு வயதுக்குழந்தை மஞ்சுவும் சிறு காயங்களுடன் உயிர் பிழைத்தனர். அதன் பிறகு கமலி மட்டும் யூ.எஸ். சென்று எல்லாவற்றையும் முடித்துக்கொண்டு சென்னை திரும்பினாள். மருமகனின் அமெரிக்க நிறுவனம் தாராளமாய் அள்ளிக்கொடுத்த காம்பன்சேஷன் ஒரு வசதியான வாழ்க்கையை கொடுத்தது. கமலிக்கும் சென்னையிலேயே வேலையும் அமைந்தது. பேத்தியை கவனிக்க சரியான ஆள் கிடைக்காமல் போகவே ராமசாமி தன்னுடைய வங்கி வேலையிலிருந்து ஓய்வு பெற்றுக்கொண்டார். 'மிஞ்சிப் போனா இன்னும் அஞ்சி வருசம்தானப்பா.. இந்த நேரத்துல ஒங்கள ஊர விட்டு மாத்திட்டா நானும் மஞ்சும் என்ன பண்றது.. பேசாம வி.ஆர் ரிக்வெஸ்ட் குடுத்துருங்களேன்...' ஓய்வு பெறும்போது அவர் பெற்றுக்கொண்டிருந்த ஊதியத்தில் ஐம்பது விழுக்காடு ஓயுவூதியமாக வந்தது. அதிலேயே குடும்பத்தின் மொத்த செலவையும் அவர் பார்த்துக்கொண்டார். 'ஒன் சாலரி பாங்க்லயே இருக்கட்டும்மா.. என் காலத்துக்கப்புறம் அதான் ஒனக்கு செக்யூரிட்டி..'



'இன்னொரு கல்யாணம் செஞ்சிக்கயேன் கமலி' அவர் எத்தனை முறை கெஞ்சியும் கமலியின் மனசு மாறவே இல்லை...'பாஸ்கரோட வாழ்ந்த ஒரு வருச வாழ்க்கையே எனக்கு போறும்பா... அவர் இருந்த எடத்துல என்னால வேற யாரையும் கற்பனையில கூட பாக்க முடியல... என்னை இப்படியே விட்டுருங்கோ ப்ளீஸ்....'



இரண்டு வருடங்கள்... மஞ்சுவின் சுட்டித்தனம் அதிகமாகிப்போக ராமசாமியால் அவளை சமாளிக்க முடியவில்லை. 'இவள பாத்துக்க ஒரு சின்ன பொண்ணு வீட்டோட கிடைச்சா பரவால்லை...' ஊரிலிருந்த தன் நண்பரிடம் சொல்லி ஒரு பெண்ணை வேலைக்கு அமர்த்த இப்போதெல்லாம் மஞ்சுவுக்கு அந்த பெண்தான் எல்லாமே...



இன்னும் நாலஞ்சு மாசமானா பேபி க்ளாஸ்... அப்புறம் பிரச்சினை இல்லை...



மீண்டும் தலைப்புச் செய்திகள்...



நண்பகல் செய்தியில் சொன்ன அதே செய்திகள்தான்...



டி.வியை அணைத்துவிட்டு செல்ஃபோன் வெளிச்சத்திலேயே மாடிப் படியை நோக்கி நடந்தார்.



***



'இன்னைக்கித்தாம்ப்பா இண்டர்வியூ... நீங்களும் வறீங்க இல்ல?'



'நா இல்லாமையா? எவ்வளவு ப்ரிப்பேர் செஞ்சிருக்கேன்?'



'ஒங்களையா இண்டர்வியூ பண்ணப் போறாங்க.. ஒங்க பேத்தியைத்தான?' கமலியின் உதடுகள் கேலியுடன் வளைந்தன.



'மஞ்சுவை ப்ரிப்பேர் பண்ணதத்தான் சொல்றேன். நா கூட இருந்தாத்தான அவ மறந்துட்டாலும் ப்ராம்ப்ட் பண்ண வசதியாருக்கும்!'



கமலி சிரித்தாள். 'சரி வாங்க. ஆனா ஒன்னு, எச்.எம் உங்கள உள்ள விடறது டவுட்டுதான்.'



'அத நா பாத்துக்கறேன்.'



ஆனால் எச்.எம் பிடிவாதமாக அவரை உள்ளே விட மறுத்துவிட்டாள். 'பேரண்ட்ஸ் மட்டுந்தான் அலவுட் சார்.' என்று வாசலிலேயே அவரை தடுத்துவிட்டாள்.



'இல்ல மேடம்.. நா அவ தாத்தாதான்.. கமலி என் டாட்டர்.'



எச்.எம் சிடுசிடுத்தாள். 'ஏன் அவ அப்பா எங்க? அட்மிஷன் இண்டர்வியூக்கு கூட வர முடியாதுன்னா, I am sorry.. I can't interview your daughter'



கமலி பரிதாபமாக அவளை பார்த்தாள். 'My husband is no more madam. அதனாலதான் அப்பாவ கூட்டிக்கிட்டு வந்தேன்.'



எச்.எம்மின் முகம் சட்டென்று வாடிப்போனது. கல்லுக்குள்ளும் ஈரம் என்பார்களே... உடனே தன் இருக்கையில் இருந்து எழுந்து வந்து மஞ்சுவை அணைத்துக்கொண்டாள். 'I am really sorry Kamali... I didn't know.. இந்த வயசுல அப்பா இல்லாம இருக்கறதுன்னா என்னன்னு அனுபவபூர்வமா உணர்ந்தவ நான்... There is no need for a formal interview...' குனிந்து மஞ்சுவின் கன்னங்களைப் பற்றினாள் 'You are admitted Manju..'



'மேடத்துக்கு தாங்ஸ் சொல்லு மஞ்சு' என்றவாறு அறைக்குள் நுழைந்து அமர்ந்துக்கொண்டார் ராமசாமி.



மஞ்சு சட்டென்று, 'தாத்தா அப்பான்னா என்ன?' என்றாள்....



'நாந்தாண்டா ஒன் அப்பா...' என்றார் ராமசாமி...



எச்.எம்மின் முகம் மீண்டும் மாறியது. 'Mr.Ramasamy please don't mislead the child.'



'நீ என் தாத்தா... நீ சொல்லும்மா அப்பான்னா யாரு?'



'Ms. Kamalee Don't mistake me...but ... இந்த குழந்தைக்கு அப்பான்னா யாரு, அப்பா ஏன் இப்ப இல்லை... இதையெல்லாம் சொல்லித் தராம ஸ்கூலுக்கு அனுப்பினீங்கன்னா மத்த பிள்ளைங்களோட அப்பா கூட வரும்போது நமக்கு மட்டும் ஏன் அப்பா இல்லைங்கற எண்ணம் மனசுல வந்துரும். அப்புறம் அதுவே தாழ்வு மனப்பான்மையா மாறி... It can affect her whole life...'



'I understand Madam.... but....' கமலியின் குரல் நடுங்க மேலே தொடர முடியாமல் தன் தந்தையை பார்த்தாள்.



ராமசாமி தான் எச்.எம் அறைக்குள்ளேயே வந்திருக்க வேண்டாமோ என்று நினைத்தார்...



'அப்பான்னா யாரு? எப்படி சொல்லி இந்த குழந்தைக்கு புரிய வைக்கிறது?'



உங்கள்ல யாருக்காச்சும் முடியுமா?



******