முதல் பார்வையில் 13

காலை -

பாஸ்கரும் மோகனும் காரிலிருந்து இறங்கி தங்கள் கண் முன் விரிந்த பிரம்மாண்டமான குடியிருப்புகளை நிமிர்ந்து பார்க்கின்றனர்..

மோகன் - Your flat is in the 2nd floor - டாக்குமெண்ட்ஸ் ரிஜிஸ்தர் பண்ண அன்றைக்கு பார்த்ததுதான் - ஃபர்னிஷிங் பண்ணதுக்கப்புறம் பாக்கவே இல்லை - கம்...

மோகன் முன்னே செல்ல பாஸ்கர் கைப்பெட்டியுடன் அவரை பிந்தொடர்ந்து லிஃப்ட்டில் ஏறி அவனுக்கென்று ஒதுக்கியிருந்த குடியிருப்பை அடைகின்றனர்

குடியிருப்பைச் சுற்றி பார்க்கின்றனர் -

மோகன் - What do you feel? Like it?

பாஸ்கர் - புன்னகையுடன் - Beggars have no choice... But I like it... நல்லா செஞ்சிருக்காங்க...

மோகன் - good... ஒங்களுக்கு தேவையான எல்லாம் இருக்குன்னு நினைக்கேன் - ஆனா கெஸ்ட் ஹவுஸ் போல இங்க ஹெல்ப்புக்கு யாரும் இல்ல - பில்டிங்ல யாராச்சும் ஹெல்ப் இருப்பாங்க - You can use them...

பாஸ்கருக்கு இதுவும் நல்லதுக்குத்தான் என்று தோன்றியது - I can have privacy என்று முனுமுனுத்தான்...

மோகன் - But you can have privacy - அதுவுமில்லாம பெசண்ட்நகரவிட இது நல்ல லொக்காலிட்டிதான் - You will only miss the Beach - காலையில முழிச்சதும் சன் ரைஸ் பாக்கறதுக்கு ஈடு எதுவும் இல்லை - என்ன சொல்றீங்க?

பாஸ்கர் - Yes you are right - அதானாலதான் சொன்னேன் Beggars have no choiceனு...

மோகன் உரத்த குரலில் சிரித்தவாறு கையை நீட்டுகிறார் - Ok, Bhaskar I will take leave - Committee members வர்றதுன்னாலே தலைவலிதான் - இங்கருந்து ஏர்போர்ட் போயி அவங்கள பிக்கப் பண்ணி, தாவு தீந்துரும்... இன்னைக்கி ஹோல்டே வேஸ்டாயிரும்...

பாஸ்கர் - சிரித்தவாறு மோகனின் கையைப் பற்றி குலுக்கி விடையளிக்கிறான் - I know - உங்களுக்காவது எப்பாவாச்சும்தானே இந்த தலைவலி - ஹெட் ஆஃபீஸ்ல இருக்கறவங்களுக்கு மாசம் பூராவும்.... பை மோகன்... Thanks for all this..

மோகன் - It's a pleasure - ஃப்ரீயாருக்கும் போது சொல்லுங்க, ரெண்டு பெக் அடிக்கலாம் - பை...

மோகனை வழியனுப்பிவிட்டு வீட்டை வலம் வருகிறான் - விசாலமான இரு படுக்கையறைகள், ஹால் கம் உணவறை, கிச்சன், நீச்சல்குளத்தை பார்த்தவாறு அமைந்த பால்கணி என சகல வசதிகளையும் கொண்ட குடியிருப்பு அவனை மிகவும் கவர்கிறது - beautiful என்று முனுமுனுத்தவாறு ஹாலில் இருந்த வசதியான சோபாவில் அமர்கிறான்..

.........


பகல் - தாஜ் ஹோட்டல் - நளினி பார்லரில் - இறுதியாக வந்த வாடிக்கையாளரை அனுப்பிவிட்டு தனியாக அமர்ந்திருக்கிறாள் -

அவளுடைய செல்ஃபோன் - பாஸ்கர் காலிங் என்ற மெல்லிய குரல் ஒலிக்கிறது - புன்னகையுடன் டயல் பேடை தடவி - ஹாய் பாஸ்கர் என்கிறாள்.

இடைவெளி

நளினி - ஆமா... இப்பத்தான் லாஸ்ட் கஸ்டமர் - But I could not do justice to my work today... disappointed almost all of them...

இடைவெளி

நளினி - தெரியல பாஸ்கர் - I am just unable to concentrate..

இடைவெளி

நளினி - சேச்சே அப்படியெல்லாம் இல்லை - இன்னைக்கி ஈவ்னிங் ஃப்ரீயா?

இடைவெளி

நளினி - மீட் பண்லாமா?

இடைவெளி

நளினி - சிரிக்கிறாள் - நேத்து ஒங்கள வீட்ல ட்றாப் பண்ணுங்கன்னு சொன்னதுக்கு அதுவும் ஒரு காரணம்னு வச்சிக்குங்களேன்...

இடைவெளி

நளினி - ஓக்கே - பை..

இணைப்பை துண்டித்துவிட்டு எழுந்து நிற்கிறாள் - உடனே அவளுடைய உதவியாளர் ஒருவர் வந்து நிற்க அவருடைய தோளைப் பற்றியவாறு வெளியேறுகிறாள் - ரிசெப்ஷனை கடக்கும்போது அவளுடைய தோழி அவளை நெருங்குகிறாள்...

தோழி - ஹாய் நளினி..

நளினி - ஹாய்....

தோழி - இன்னைக்கி மூட்ல இல்ல போலருக்கு..

நளினி - ஏன்... யாராச்சும் ஏதாவது...

தோழி - பர்ட்டிகுலரா ஒன்னும் சொல்லலை... But I can feel it from their faces...

நளினி -சாரி.... I could not concentrate today....

தோழி - நீ தப்பா நினைக்கலன்னா நா ஒன்னு சொல்லட்டுமா?

நளினி - சலிப்புடன் - அட்வைசா? Please don't.... நாளைக்கி பாக்கலாம்..

தன் கைகளை உதறிவிட்டு வாசலை நோக்கி நடந்த நளினியை பார்த்தவாறே நிற்கிறாள் தோழி...

..........

மாலை - நளினியின் வீடு - வரவேற்பறை - பாஸ்கர் சோபாவுக்கு எதிரில் இருந்த டீப்பாயின் மீது தன் கால்களை நீட்டி அமர்ந்திருக்கிறான் - சற்று தள்ளி நளினி - பின்புறத்தில் மெல்லிய இசை

பாஸ்கர் - .......அம்மா ரொம்பவும் டொசைல் டைப்... அப்பா என்னதான் மோசமா பேசினாலும் தப்பு நம்ம மேலதான் போலருக்குன்னு பேசாம எல்லா இன்சல்ட்டையும் சகிச்சிக்குவாங்க. ஏம்மா இப்படி இருக்கீங்கன்னு கேட்டா இதெல்லாம் ஒனக்கு தெரியாதுடான்னு சொல்லி மழுப்பிருவாங்க. அதனாலயே எனக்கு லேடீஸ்னாலே எனக்கு ஒரு சிம்பதி வந்துருச்சி....

நளினி - அம்மா இப்ப எங்க இருக்காங்க?

பாஸ்கர் - இறந்து ஒரு வருசமாகுது..

நளினி திடுக்கிட்டு சற்று தள்ளி அமர்ந்திருந்த பாஸ்கரை நெருங்கி அவனுடைய கரங்களைப் பற்றுகிறாள்... I am sorry Bhaskar... I didn't know...

பாஸ்கர் - It's OK..

நளினி - எப்படி?

பாஸ்கர் - Massive attack - நான் ஆஃபீஸ்லருந்து வர்றதுக்குள்ளயே - அம்மா குடும்பம் ஒரு பெரிய குடும்பம் - நாலு அண்ணா - அப்பா, அம்மா, தாத்தா, பாட்டின்னு ஒரு பெரிய கூட்டுக்குடும்பத்துல பிறந்து வளர்ந்தவங்க - நாலு அண்ணனுங்களுக்கு ஒரே தங்கையா செல்லமா இருந்தவங்கன்னு கேள்விப்பட்டிருக்கேன் - ஆனா கொஞ்சம் கூட பொருத்தமில்லாத கல்யாணத்துனால யார் கூடயும் டச் இல்லாம கடைசி நேரத்துல யாருமே கூட இல்லாம - Her life was a huge tragedy -

நளினி - கேக்கறதுக்கே ரொம்ப கஷ்டமாருக்கு பாஸ்கர்

பாஸ்கர் - இதுக்கு ஒருவகையில நானும் காரணமா இருந்துட்டேனோன்னு பலதரம் நினைச்சிருக்கேன்..

நளினி - ஏன்?

தொடரும்